Latinitas medii aevi

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Textus digestorum Corporis Iuris Civilis cum glossis et notis iuris consultorum medii aevi.

Latinitas medii aevi^[1] vel Media Latinitas^[2] est lingua Latina aetatis mediaevalis, quae Latinam ecclesiasticam pro liturgia comprehendit, etiam lingua adhibentur^? ad scientiam, commercium, legem, medicinam, mathematicam.

Aevo medio incipiente, lingua Latina fuit publicus multarum civitatum Europaearum sermo praebiter lingua commune eruditis, Civitate Vaticana inclusa. Quamquam autem lingua ab scholis, eruditis, et civitatibus ahibita est, hac aetate Romanicae linguae ab variis modis Latinam loquendi vulgis ortae sunt.

In Sabaudiae Ducatu, hodierna in sola aetate, linguae novae ut sermones adhibitae, verbi gratia linguae Italica et Francogallica, linguam Latinam ab anno 1561 suppleverunt.^[3] Itaque,Imperii Austriaci in Croatiae et Slavoniae Ducatu lingua Latina usque ad annum 1848 unica officialis fuit et in ducali contione locuta fuit, atque leges novae Latine editae sunt. Ephemerides Zagrabienses vel acta publica hebdomadalia in urbe Zagabria Croatiae (hodie Zagreb) ad annum 1772 Latine editi fuerunt.^[3]

Nexus interni

Notae

↑ Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum; Latinitas, Opus Fundatum in Civitate Vaticana.
↑ Vide titulos lexicorum: Du Cange, Glossarium mediae et infimae latinitatis; Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus.
↑ ^3.0 ^3.1 Citatio desiderata (addito fonte, hanc formulam remove)

[1] Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum; Latinitas, Opus Fundatum in Civitate Vaticana.

[2] Vide titulos lexicorum: Du Cange, Glossarium mediae et infimae latinitatis; Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus.

[citatio-desiderata-3] 3.0 ^3.1 Citatio desiderata (addito fonte, hanc formulam remove)

[1]

[2]

[3]