Isoglossa

E Vicipaedia
Isoglossae in insulis Faerois.
Lingua Theodisca alta dividitur in Theodiscam superiorem (viridis) et Theodiscam centralem (caerulea), sed distinguitur a Franconia inferiore et Saxonica (gilva). Isoglossae principales, Linea Benrathensis et Spirensis, atrae designatae sunt.

Isoglossa est limes geographicus quarundam proprietatum linguarum sicut pronuntiatus vocalis, verbi significationis aut cuiusdam usus syntactici. Dialectis maioribus tota fascis isoglossarum esse solet; ut puta Linea Benrathensis Dialectos Theodiscas altas a linguis Germanicis Occidentalibus dividit; et Linea Spediensis-Ariminensis Gallo-Italicas dialectos a linguis Italoromanicis dividit. Singularis autem isoglossa cum linguae limite incidere potest sed non debet. Inter isoglossas notissimas est isoglossa centum-satem.

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Chambers, J. K., et Peter Trudgill. 1998. Dialectology. Cambridge Textbooks in Linguistics. Ed. 2a. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0521596467.
  • Woodard, Roger D. 2004. The Cambridge Encyclopedia of the World's Ancient Languages. Novi Eboraci: Cambridge University Press. ISBN 0521562562.

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!