Gihad

E Vicipaedia
Vexillum Islamicum sahadam inscriptam monstrat.

Gihad (Arabice جهاد ǧihād) est unum ex officiis religiosis Musulmanorum. Quod vocabulum cum sermone quotidiano idem fere valeat atque 'studium' aut 'contentio', in Alcorano tamquam terminus technicus adhibetur pro 'studio viae Dei' (الجهاد في سبيل الله al-ǧihādu fī-sabīli llah).[1][2] Qui huic insistit studio mugahid (مجاهد muǧāhid) dicitur, plures autem mugahidun (مجاهدون muǧāhidūn) aut mugahidin.

Vox gihad in Alcorano quinquies et tricies legitur, ubi plerumque 'pugnam' significat armatam, bis autem 'disciplinam' contra temptationes.[3][4] Spectat gihad ad infideles hortandos, ut vel religionem Islamicam accipiant vel aequo tributo (جزية ǧizya) collato se Musulmanorum tutelae submittant, ut ait capite 9, versu 9:

Contendite contra eos, qui non credunt in Deum novissimamque diem, neque vetant quod vetuerunt Deus nuntiusque eius, neque colunt veram religionem - qui quidem Scripturam acceperunt -, dum humiles ex manu tributum exsolvant.

Augetur tali contentione dicio Islamici imperii, quoad religio Islamica totum complectatur orbem terrarum.[5] Plerique vero divinitatis doctores arbitrantur gihad imprimis pertinere ad intentionem animi perpetuam, ut pietas atque religio omni tempore serventur.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Wendy Doniger, ed., "Jihad," Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions (1999, ISBN 087-7790442), 571 (Anglice).
  2. Josef W. Meri, ed., "Jihad," in Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia (2005, ISBN 041-5966906) 419 (Anglice).
  3. The Encyclopaedia of Islam, ed. nova (Lugduni Batavorum: Brill), vol 2, 538; al-mausu'a al-fiqhiyya (Kuwait: 2002), vol 16, 124 (Anglice).
  4. Ursula Spuler-Stegemann, Die 101 wichtigste Fragen zum Islam (Monaci: 2007), 125 (Theodisce).
  5. Klaus Kreiser, Werner Diem, et Hans Georg Majer, eds., Lexikon der islamischen Welt (Kohlhammer: 1974), vol. 2, 27-28 (Theodisce).