Flavius Zeno
Flavius Zeno (natus saeculo 5, mortuus post annum 451) dux militum Imperii Romani Orientalis erat.
Familia[recensere | fontem recensere]
Zeno in Isauria natus est[1] et fratrem ante annum 448 mortuum[2].
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Anno 447 magister militum per Orientem fuit atque Constantinopolin feliciter contra Hunnos defendebat. Itaque anno 448 consulatu donatus est[3]. Anno 451 ad honorem patricii elatus est. Secundum Damascium contra vitam inperatoris cuiusquam coniurationem fecit, sed antquam perficere potuisset, imperator mortuus esset[4]. Inter regnum Marciani (annis 450 - 457) mortuus est.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Iordanes, Romana 333; Evagrius Scholasticus II 15
- ↑ Theodoretus, epistulae 65
- ↑ CIL V 6283
- ↑ Damascius fragmentum 115a
| Antecessores: Flavius Calepius et Flavius Ardaburius Iunior |
Consul 448 cum Flavio Rufio Praetextato Postumiano |
Successores: Flavius Astyrius et Flavius Florentius Romanus Protogenes |