Jump to content

Flavius Zeno

E Vicipaedia

Flavius Zeno (natus saeculo 5, mortuus post annum 451) dux militum Imperii Romani Orientalis erat.

Zeno in Isauria natus est[1] et fratrem ante annum 448 mortuum[2].

Cursus honorum

[recensere | fontem recensere]

Anno 447 magister militum per Orientem fuit atque Constantinopolin feliciter contra Hunnos defendebat. Itaque anno 448 consulatu donatus est[3]. Anno 451 ad honorem patricii elatus est. Secundum Damascium contra vitam inperatoris cuiusquam coniurationem fecit, sed antquam perficere potuisset, imperator mortuus esset[4]. Inter regnum Marciani (annis 450 - 457) mortuus est.

  1. Iordanes, Romana 333; Evagrius Scholasticus II 15
  2. Theodoretus, epistulae 65
  3. CIL V 6283
  4. Damascius fragmentum 115a


Antecessores:
Flavius Calepius et Flavius Ardaburius Iunior
Consul
448
cum
Flavio Rufio Praetextato Postumiano
Successores:
Flavius Astyrius et Flavius Florentius Romanus Protogenes