Elixir Stoughton

E Vicipaedia

Elixir Stoughton, nomine pleno Anglico Dr Richard Stoughton's great cordial elixir sed saepe Stoughton's bitters ("amarum Stoughton"), a pharmacopola Londiniensi Ricardo Stoughton (1665–1716) anno fere 1690. Litterae patentes regiae anno 1721 promulgatae sunt ne alii idem pharmacum conficere temptarent. A principio hoc elixir in potiones addebatur, videlicet cervesiam, vinum, spiritum vini. In primas gallicaudas, saeculo XIX inventas, elixir vel amarum Stoughton eodem modo additum est. Medio saeculo XIX alia elixira, videlicet amarum Böker et Angusturense necnon Peychaud, magis magisque requisita sunt.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Fontes antiquiores
  • 1737 : The Complete Family-Piece and Country Gentleman’s and Farmer’s Best Guide. Londinii, 1737
  • 1829 : James Rennie, A New Supplement to the Complete Pharmacopoeias. Londinii, 1829
Recentiora
  • "Proprietaries of other Days" in Chemist and Druggist vol. 106 (1927) pp. 377-381
  • Marjorie Cox, "The Tenant of Bowdon Hall and the ‘Great Cordial Elixir’" in Bowdon Sheaf no. 29 (1997) pp. 2-4
  • Raymond E. M. Davies, "Dr Richard Stoughton and his Great Cordial Elixir" in Pharmaceutical Journal vol. 240 (19 Martii 1988)
  • David Wondrich, "Stoughton's bitters" in David Wondrich, Noah Rothbaum, edd., The Oxford Companion to Spirits and Cocktails (Novi Eboraci: Oxford University Press, 2021. ISBN 978-0-19-931113-2) p. 695
Praecepta
  • 2015 : David Wondrich, Imbibe! From Absinthe Cocktail to Whiskey Smash, a Salute in Stories and Drinks to "Professor" Jerry Thomas, Pioneer of the American Bar (2a ed. Novi Eboraci: Perigee. ISBN 978-0-399-53287-0) p. 249 (editio 1a: 2007)