Centumcellae
Vide etiam paginam discretivam: Cellae (discretiva)
Vide etiam paginam discretivam: Civitas Vetus (discretiva)
Centumcellae
Locus: 42°6′0″N 11°48′0″E
Numerus incolarum: 51 595
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Civitavecchia
Gestio
Geographia
Tabula aut despectus
.svg)
Centumcellae[1][2][3] (-arum, f.) (alia nomina: Centum Cellae[2]; deinde: Civitas Vetus[2], Civitas Vetula[3], Civitavecla[2]) (Italiane: Civitavecchia) sunt Urbes et municipium Italiae, circiter 53 040 incolarum, in Regione Latio et in Urbe metropolitana Romae Capitis situm. Urbani Centumcellenses[2] vel Civitatevetulani appellantur.
Insignia[recensere | fontem recensere]
![Urbs Italiae[4]](/wiki/Fasciculus:Corona_degli_enti_militari.svg)
Sententia[recensere | fontem recensere]
Sententia urbis est: S.P.Q.C..
Clari cives[recensere | fontem recensere]
Nati[recensere | fontem recensere]
Hic vixerunt[recensere | fontem recensere]
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Centumcellae, cum Tarquiniis sedes episcopalis sunt, quae Dioecesis Centumcellarum-Tarquiniensis appellatur. Sedes episcopalis Centumcellarum-Tarquiniensis Dioecesis Sedi Apostolicae immediate subiecta est.
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Fractiones[recensere | fontem recensere]
- Aurelia,
- La Scaglia.
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
- Latium (regio),
- Urbem metropolitanam Romae Capitis,
- Provinciam Romanam (provincia abrogata),
- Romam (urbs),
- Urbes Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Centumcellas spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Romae Capitis.
-
Despectus in portum et oppidum Michaelangelis.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ 3.0 3.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑
Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
|
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |