Bacchylides

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 516 a.C.n.; Cea
Obitus: 451 a.C.n.;

Officium

Munus: poëta, scriptor, dithyrambic poet, epigrammaticus

Bacchylides Ceius, litteris Graecis Βακχυλίδης (natus anno circiter 518 a.C.n.; mortuus c. 451) fuit poëta lyricus Graecus, nepos Simonidis, Pindari concertator. Auctor fuit hymnorum, dithyramborum, epiniciorum. Opera eius medio aevo disperdita in manuscripto papyraceo anno 1896 reciperata sunt.

Imperator Iulianus huius poetae carminibus delectabatur^[1].

Notae[recensere | fontem recensere]

1897 : Frederic G. Kenyon, ed., The Poems of Bacchylides, from a papyrus in the British Museum. Londinii: Museum Britannicum (editio princeps) Textus apud Internet Archive (Graece)
1898 : Fridericus Blass, ed., Bacchylidis carmina cum fragmentis. Lipsiae: Teubner Textus apud Internet Archive (Graece)
1905 : Richard C. Jebb, ed. et interpr., Bacchylides: the poems and fragments. Cantabrigiae: Cambridge University Press Textus apud Internet Archive (Graece, Anglice)
1910 : Ernst Diehl, ed., Supplementum lyricum: neue Bruchstücke von Archilochus, Alcaeus, Sappho, Corinna, Pindar, Bacchylides. Bonnae: A. Marcus und E. Weber Textus apud Internet Archive (Graece)
1927 : J. M. Edmonds, ed. et interpr., Lyra Graeca. Vol. 3: Corinna, Bacchylides, Timotheus ... Londinii: Heinemann Textus apud Internet Archive (Graece, Anglice)

Hermann Buss, De Bacchylide Homeri imitatore. Giessen: Druckerei Christ & Herr, 1913 Textus apud Internet Archive (Latine)
Henricus Preuss, De fabulis apud Bacchylidem. Regimonti: H. Jaeger, 1902 Textus apud Internet Archive (Latine)
Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff, Bakchylides. Berolini: Weidmann, 1898 Textus apud Internet Archive (Theodisce)