Avesta

E Vicipaedia
Faravahar, depictio Fravashi putatum, ut in textibus Yasna, Yasht, et Vendidad commemoratur.
Yasna 28.1, Ahunavaita Gatha. Bodleian MS J2.

Avesta est epitome sacrorum Zoroastrianismi operum, principale librorum religiosorum in usu inter Zoroastros corpus, in lingua Avestana, aliter ignota, compositum.[1] Textus nonnulla genera varia exhibent, aut per dialectum aut per usum ordinata. Textus principalis in grege liturgico est Yasna, quae ex caerimonia eiusdem nominis appellatur, in maximo actu venerationis religionis Zoroastreae, cum textus Yasna recitatur. Partes huius textuus maximi momenti sunt quinque Gathae, quae in septendecim hymnis consistunt, Zoroastro ipsi tributis. Qui hymni, una cum quinque brevibus textibus qui etiam sunt pars Yasna, in lingua Avestana Vetere (Gathica interdum dicta) sunt. Reliquae textuum Yasna partes in Avestana Recentiore compositae sunt, ex recentiori linguae statu aliaque regione geographica traditae.

Versio prima in Europa ab Abrahamo Hyacintho Anquetil Duperron anno 1771 edita est.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Boyce 1984:1.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Editiones et versiones
  • Karl F. Geldner, ed., Avesta, the Sacred Books of the Parsis. 3 voll. Stutgardiae: Kohlhammer, 1896 (Avestane) vol. 1 2 3 apud Internet Archive
  • James Darmesteter, interpr., Le Zend-Avesta. 3 voll. Lutetiae: Leroux, 1892-1893 (Francogallice) vol. 1 2 3 apud Internet Archive
  • James Darmesteter, L. H. Mills, interprr., The Zend-Avesta. 3 voll. Oxonii: Clarendon Press, 1880-1887 (Anglice) vol. 1 2 3 apud Internet Archive
Eruditio

Nexus interni[recensere | fontem recensere]