Amantissimus humani

Amantissimus humani generis est encyclica epistula Papae Pii IX episcopis ecclesiis orientalibus scripta, et die 8 Aprilis 1862 promulgata. In hac encyclica, papa de unione harum ecclesiarum cum Ecclesia Catholica scripsit.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!


Qui pluribus (1846) \| Praedecessores Nostros (1847) \| Ubi primum (1847) \| In Suprema Petri sede \| Ubi primum (1849) \| Noscitis et Nobiscum (1849) \| Exultavit cor nostrum (1851) \| Ex aliis nostris (1851) \| Nemo certe ignorat (1852) \| Probe noscitis (1852) \| Inter multiplices \| Optime noscitis (1854) \| Neminem vestrum (1854) \| Apostolieae nostrae (1854) \| Singulari quadam (1854) \| Optime noscitis (1855) \| Cum nuper (1858) \| Amantissimi Redemptoris (1858) \| Cum Sancta Mater (1859) \| Qui nuper (1859) \| Nullis certe (1860) \| Amantissimus humani (1862) \| Quanto conficiamur (1863) \| Incredibili afflictamur (1863) \| Ubi urbaniano (1864) \| Maximae quidem (1864) \| Quanta Cura (1864) \| Levate (1867) \| Respicientes ea (1870) \| Ecclesia dei (1871) \| Ubi nos (1871) \| Beneficia Dei (1871) \| Saepe, Venerabilis (1871) \| Quartus supra vigesimum (1873) \| Etsi multa luctuosa (1873) \| Vix dum a nobis (1874) \| Omnem sollicitudinem (1874) \| Non expedit (1874) \| Gravibus ecclesiae (1874) \| Quod numquam (1875) \| Graves ac diuturnae (1875) \| Quae in patriarchatu (1875) \|