Agladium
AgladiumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°22′1″N 7°46′1″E
Numerus incolarum: 2 558
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Agliè
Agladium: situs
Locus: 45°22′1″N 7°46′1″E
Numerus incolarum: 2 558
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Agliè
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Taurinensis
Geographia
Superficies: 13.15 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Barium (Pedemontium), Caucellae, Augenia, Fanum Sancti Martini Canapicensium, Turris Bariana, Vicus Alifredi, Fanum Sancti Georgii (Pedemontium)
Territoria finitima: Barium (Pedemontium), Caucellae, Augenia, Fanum Sancti Martini Canapicensium, Turris Bariana, Vicus Alifredi, Fanum Sancti Georgii (Pedemontium)
Tabula aut despectus
Agladium[1][2][3] (-ii, n.) (alia nomina: Aglia,[4] Alladium[3][1][2]) (Italiane: Agliè) est oppidum Italiae et municipium, in Regione Pedemontio et in Provincia Taurinensi situm. Incolae Agladienses vel Alladienses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]
Geographia
[recensere | fontem recensere]- Canapisium (seu Canavisium ac Ager Canapicensium)
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
- Pedemontium (regio),
- Provincia Taurinensis,
- Canapisium (terra),
- Augusta Taurinorum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Agladium spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Taurinensi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 (A–D), 2 (E–M), 3 (N–Z)
- ↑ 2.0 2.1 G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)
- ↑ 3.0 3.1 R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
 |