Terrae motus Halapensis anni 1138
Terraemotus Beroensis anni 1138 fuit terraemotus prope Beroeae in Syria septentrionali, die 11 Octobris 1138 factus. Quaesitio Geologicae Americana[1] credit terraemortum tertium-aterrimum? esset in historia; consummatio autem 230 000 ex confusione duorum terraemotuum distinctorum (terraemotus in campo Jazirae Novembro 1137, et terraemotus in Ganja in Atropatene, 30 Septembris 1139) cooritur. Ibn Taghribirdi primus qui dedit numerum 230 000 erat, post 1400.
Circumstantia
[recensere | fontem recensere]Beroea in parte septentrionali Transformatae? Maris Mortuum racemi? fallarum,? ubi plattus? Arabicus a platto Africano dividitur. Ille terraemotus principium duarum serierum gravium terraemotuum fuit: prima Octobro 1138 ad Junium 1139 fuit; secunda gravioraque inter Septembrem 1156 et Maium 1159. Terraemotus primus regiones circum Beroeam Edessamque occidentem tetigit. Per terraemotum secundum, regiones Syriae boreoccidentalis, Libani septentrionalis, et Antiochiae populatae sunt.
Descriptio
[recensere | fontem recensere]Ibn al-Qalanisi, auctor convictus, principalem terraemotum 11 Octobris 1138 rettulit. Scripsit alterum terraemotum eum antecedere diebus quinque prius, et concussiones consequentes factas esse 20 Octobris, 25 Octobris, 30 Octobris–1 Novembris, atque 3 Novembris. Etsi Kemal al-Din, auctor qui posterius scripsit, dicit solis terraemotus 19–20 Octobris, al-Qalanisi scribat ut res contingebant; dies illius verum habitus est.
Populus Beroeae, periculum sentientes, fugerunt antequam concussio acciderat. Moenia arcis Expeditionis Sacrae, et moenia ad occidentem orientemque, corruerunt. Templa conlapsa sunt. Arx Atharib,? ab Musulmanos tenta, corruit, sescenti homines interficiens. Numeri tecti ruerunt, cum saxis suis in viis spargerent.
 |