Rope (pellicula 1948)

E Vicipaedia
Praelibatio pelliculae.

Rope ('Funis') est pellicula formidulosa Americana, quam ad conficiendam Alfredus Hitchcock moderator magnopere contulit. Quae pellicula anno 1948 delata posita est in fabula scaenica eiusdem nominis a Patricio Hamilton anno 1929 confecta, in qua homicidium a Leopold et Loeb(en) anno 1924 factum leviter memoratur. Cum fabula originalis in tempore reali posita esset, Hitchcock etiam in pellicula facienda eandem rationem sequi statuit. Cum volumen cinematographicum tum temporis decem minutas duraret, Hitchcock pelliculam ita praesecuit, ut, cum pro priore volumine insequens substituendum esset, sensus narrationis minime inpediretur. Nam Rope in uno? tantum captu consistere videtur.

Argumentum[recensere | fontem recensere]

Brandon Shaw et Philippus Morgan, duo magnae spei iuvenes, de perfecto homicidio cogitant, nempe incitati acroasi ad artem homicidii pertinenti, quam Rupertus Cadell, magister horum prior et tutor, publice habuerat. Itaque Davidem Kently, condiscipulum pristinum, ad bibendum invitant funeque strangulant, corpusque huius in arcam condunt, volentes ingenii demonstrare praestantiam, quam ipsi se possidere credunt. Subinde compotationem in eadem diaeta habent, et iussu Brandonis merendam vespertinam ministrant super arcam, in qua corpus Davidis depositum est. Epulis intersunt victimae pater et matertera (nam mater aegrotat), sponsa cum amico pristino.

Iuvenes isti protervi etiam Rupertum Cadell invitant, quem obstupesci volunt sollertia sua. Ideo Brandon audacibus adlusionibus indicationibusque obscuris animum illius ad artem homicidii adducere conatur. Cum absentia necopinata Davidis animos omnium occupat, Philippus magis magisque anxio animo est. Iam paene transactis epulis Cadell, dum suum adfectat petasum, forte in Davidis petasum incidit. Statim quid factum sit praesentire incipit.

Cadell, postquam ceteri hospites iam discesserunt, in exitu simulat se incurià capsam fumatoriam reliquisse in diaeta. Reversus in diaetam se capsam reperire simulat opinatus absentiam obscuram Davidis aliquo modo homicidio conexam esse. Itaque ad disputationem de arte homicidii revertitur, praesertim cum Brandonem videat paene fore sperare, ut veritas a Cadell patefiat. Tandem Cadell, cum arcam aperit idque videt, quod suspicabatur sed credere nolebat, exhorrescit. Erubescit enim propter consilia sua oratoriae artis gratia data, quibus iuvenes conruperit et ad tantum facinus inlexerit. Rupertus, ut biocolytis conspicuus sit, pistolio multas explosiones ex fenestra emittit. Veniente biocolyto Rupertus ad arcam sedet, Philippus clavili canit, et Brandon potare non desinit.

Partium distributio[recensere | fontem recensere]

Primae partes
Partes secundariae
Persona camaeus
  • Alfredus Hitchcock speciem fert rubri praeconii neonici.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Connelly, Thomas J. (2019) Big Window, Big Other: Enjoyment and Spectatorship in Alfred Hitchcock's Rope. Cinema of Confinement, 29–42. Northwestern University Press.
  • Harris, Robert A. & Lasky, Michael S. (1976) The Films of Alfred Hitchcock. The Citadel Press.
  • Wollen, Peter (1999) Rope: Three Hypotheses. Apud Richard Allen & S. Ishii-Gonzalès (ed.). Alfred Hitchcock: centenary essays. British Film Institute.