Oliverius Primavesi

E Vicipaedia
Wikidata Oliverius Primavesi
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 17 Februarii 1961; Offenbachium ad Moenum
Patria: Germania

Oliverius Primavesi (natus die 17 Februarii 1961 Offenbachi ad Moenum) philologus est theodiscus apud Monachensem universitatem docens.

Vita[recensere | fontem recensere]

Deiecto studio musicae artis quod inter annos 1979–1981 coluerat Primavesi insequenti septennio studio rerum classicarum itemque philologiae diversis in partibus, inter quas precipue universitas Heidelbergensis necnon Oxfordensis nominandae, se dedicavit. Denique cum anno 1988 pericula ad munus magistri utriusque linguae bene ac feliciter superasset dubos post annis Franconoforti munus professoribus iuvandi subivit per quadrivium donec anno demum 1994 dissertationem de secunda Aristotelis topica agentem confecit doctorisque gradum meruit. Anno quidem bismillesimo evocatus ad officium professoris in ratione Graeca universitatis Monachensis suscipiendum illic lares transtulit et exinde hoc munere fungitur. Maximi momenti cum permulta studia confecisset primum anno 1997 praemio Lucien de Reinach laureatus est, insequenti quidem anno etiam praemium Joseph Gantrelle Academiae Belgarum obtinuit. Demum anno 2007 cum clarissimo praemio Leibniziano dignatus esset maximo honore affectus toto orbe innotuit. His praemiis nitens atque clarissimis excelsus studiis demum anno 2010 cruce insigniali rei publicae dedignatus ad summam gloriam pervenit.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Tabula professorum Graecae atque Latinae linguae universitatis Monachensis
Insigne universitatis Monachensis

Prima cathedra (philologia Latina): Fridericus Ast (1826–1841) | Franciscus Hocheder (1842–1844) | Ernestus de Lasaulx (1844–1847) | Leonardus Spengel (1847–1880) | Eduardus Wölfflin (1880–1905) | Fridericus Vollmer (1905–1923) | Johannes Stroux (1924–1935) | Rudolfus Till (1938–1945) | Franciscus Egermann (1951/62–1970) | Venerius Suerbaum (1970–2001) | Claudia Wiener (ex 2003)

Secunda cathedra (philologia Graeca II): Fridericus Thiersch (1826–1859) | Gulielmus von Christ (1860–1903) | Otho Crusius (1903–1918) | Eduardus Schwartz (1919–1929) | Rudolfus Pfeiffer (1929–1937) | Franciscus Dirlmeier (1938–1945) | Rudolf Pfeiffer (1951–1957) | Curtius von Fritz (1958–1968) | Uvo Hölscher (1970–1982) | Helmuthus Flashar (1982–1997) | Martinus Hose (ex 1997)

Tertia cathedra (philologia Graeca I): Conradius Bursian (1874–1883) | Rudolfus Schöll (1885–1893) | Ivanius von Müller (1893–1906) | Albertus Rehm (1906–1936) | Richard Harder (1941–1945) | Fridericus Klingner (1947–1963) | Carolus Becker (1963–1973) | Ernestus Vogt (1975–1999) | Oliverius Primavesi (ex 2000)

Quarta cathedra (philologia Latina II): Carolus Prantl (1859–1888) | Carolus Weyman (1905–1931) | Valahfridus Stroh (1976–2005) | Theresia Fuhrer (seit 2013)

Professura didacticae rationi utriusque linguae dicata Carolus Felix Halm (1856–1882) | Marcus Janka (ex 2007)

Professura philologiae Latinae antiquitatus Nicolaus Holzberg (1988–2011)