Maylié's
Maylié's, ab initio e nominibus conditorum Maylié et Esparbé appellata, est popina Novae Aureliae. Anno 1876 condita, anno 1986 clausa est. Ibi gallicauda Roffignac offerri solebat.
Conditores Bernardus Maylié et Hippolyte Esparbé,[1] Francici in Novam Aureliam migrati, cauponam thermopoliumque gerebant ubi tabernarii nundinarum viae Poydras ientare coeperunt; qui coquinam non Francicam sed Ludovicianum postulaverunt. A principio igitur Maylié's gastronomiam "Creolam" fere domesticam praebuit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Plures Hypolite scribunt, sed certe Hippolyte baptizatus est.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Fontes coaevi
- 1948? : Eugenie Lavedan Maylié, Maylié's table d'hote recipes, and the history and some facts concerning "La Maison Maylié et Esparbé". Novae Aureliae: Maylié’s Textus
- Recentiora
- Theresa Ann McCulla, Consumable City: Race, Ethnicity, and Food in Modern New Orleans (dissertatio universitatis Harvardianae, 2016) pp. 307-308 Textus
- Todd A. Price, "Do you remember Maylie's? A lost New Orleans restaurant" in Times-Picayune (9 Maii 2018/12 Iulii 2019)
- Susan Tucker, "Daube glacée" in S. Tucker, ed., New Orleans Cuisine: Fourteen Signature Dishes and Their Histories (University Press of Mississippi, 2009. ISBN 978-1-60473-645-8) pp. 73-86
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad popinam Maylié's spectant. |
- "Oral histories: Ann Maylie Bruce" apud Southern Foodways Alliance
- Historic Structures; cf. "staff report"
- Chronologia ciborum Novae Aureliae
- Tom Fitzmorris, "Maylie's" apud New Orleans Menu
- Robert F. Moss, "Unraveling the Roffignac cocktail: pars i, ii, iii (2011)
Inter fontes nostros
