Iohannes Claudius Margueron

E Vicipaedia
Johannes Claudius Margueron (2008).

Iohannes Claudius Margueron (natus Matriti 25 Octobris 1934 - mortuus Lutetiae 6 Aprilis 2023[1]) fuit archaeologus et professor universitatis Francogallicus, antiquo Medio Orienti deditus deditus. Ab anno 1979 Andreae Parrot antiquae Mari in Syria investigandae causa successit.

Iam ab anno 1969 achaeologiam et historiam Orientis Medii antiqui Argentorati (Strasbourg II) docebat et postquam thesim de palatiis Mesopotamicis aetatis aeneae feliciter defendit[2] anno 1979 cathedram professoriam in universitate Argentinensi adeptus est, eo ipso anno quo investigationibus Marianis praefectus est. Deinde ab anno 1985 studiorum rector in Schola Practica Studiorum Superiorum fuit donec anno 2015 emeritus factus est[3]. In Oriente pluribus investigationibus archaeologis praefuitː Larsa (1969-1970), Emar (1972-1978), Ugarit (1975-1976), Mari (1979-2004).

Nonnulla opera[recensere | fontem recensere]

  • 1965ː Mésopotamie, Nagel. (Achaeologia Mundi) Recensio critica
  • 1991ː Les Mésopotamiens, Armand Colin, 1991. Altera editio Picard, 2003. Recensio critica
  • 2002ː "Les premières cités au Proche-Orient", Ktèmaː 239-250
  • 2004ː Mari : métropole de l'Euphrate au IIIe et au début du IIe millénaire av. J.-C., Picard. Recensio critica versionis Anglicae
  • 2008ː Le royaume de Mari, Studia Orontica
  • 2013ː Cités invisibles : la naissance de l'urbanisme au Proche-Orient ancien : approche archéologique, Geuthner. Recensio critica
  • 2014ː Mari, ni Est, ni Ouest : actes du colloque "Mari, ni Est ni Ouest" tenu les 20-22 octobre 2010 à Damas, Syrie (Pascal Butterlin, Jean-Claude Margueron, Béatrice Muller, Michel Al-Maqdissi, Dominique Beyer, Antoine Cavigneaux cur.), Beryti, Presses de l'Ifpo.
  • 2017ː Mari, le temple d'Ishtar revisité : nouvelles conclusions, Matriti : Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Recensio critica

In eius honorem cum emeritus factus est discipuli dissertationes ei dicaveruntː P. Butterlin, M. Lebeau, J.-Y. Monchambert (et al.), Les espaces syro-mésopotamiens : dimensions de l'expérience humaine au Proche-Orient ancien : volume d'hommage offert à Jean-Claude Margueron, Brepols, Turnhout, 2006

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Le Monde 20 avril 2023. BNU Strasbourg. IFPO
  2. Anno 1978 quae anno 1982 publicata estː Recherches sur les palais mésopotamiens de l'âge du bronze, Geuthner.
  3. Scheda UMR 7041