Index altissimorum montium Germaniae

E Vicipaedia

Ecce index altissimorum montium Germaniae. Quorum montium omnes in Re publicā liberā Bavariae siti sunt. Intra Alpium regionem, in regione Alpium Orientalium nucupatā et Alpium Calcariarum Septentrionalium (Theodisce Nördliche Kalkalpen) pars sunt. Plerique ad iuga Wetterstein[1] (Theodisce Wetterstein et Bavarice Wedastoagebiag), Alpes Berchtesgadenses[2] (Theodisce Berchtesgadener Alpen) et Alpes Allgovianae[3] seu Algovianae[3] (Theodisce Allgäuer Alpen) pertinent.

Inferiori in tabulā, altissimi montes in Germaniā ostenduntur, secundum definitionem quae montem praecipuum montanae molis cacumen esse putat, si eius prominentia amplius quam 300 metra est:

Locus
Photographema Nomen Latinum Nomen Theodiscum Nomen Bavaricum Altitudo (m)
Iugum montium Separatio (km) Prominentia (m) Prima lustratio
1 Tractus Cacumen[4] Zugspitze Zugspitz 2962 Wetterstein[1] 24.6
ab Acherkogeli
1746
Ad occidentem Transitū Vern[5]
Ab Iosepho Naus, Ioanne Georgio Tauschl et assistente Maier, die 27 Augusti anni 1820
2 Hochwanner Hochwanner Hochwanner 2744 Wetterstein[1] 5,5
a Tractū Cacumine
701
a Feldernjöchl
A Hermanno von Barth, anno 1870
3 Cacumen Medium Watzmannense Watzmann-Mittelspitze Watzmo-Middlspitzn 2713 Alpes Berchtesgadenses[2] 15,9
ab Hochseilere
939
a transitū de Trischübel
Ab Valentino Stanič, anno 1880
4 Dreitorspitze Dreitorspitze 2682 Wetterstein[1] 5,2
ab Hochwannere
346
Ab occidentali Wangensi transit
Ab Hermanno von Barth, die 7 Augusti anni 1871
5 Hochkalter Hochkalter Hochkalter 2 607 Alpes Berchtesgadenses[2] 4,5
Ab Watzmanne
621
Ab Wimbachensi transitū
6 Caput Castoris Biberkopf 2599 Alpes Allgovianae[3] seu Alpes Algovianae[3] 3,5
ab Hohes Licht
337
a Grossesteinensi transitū
Anno 1853
7 Maior Canis Mors Großer Hundstod 2593 Alpes Berchtesgadenses[2] 4,5
ab Watzmanne
474
a Diessbachensi transitū
A Karolo Thurwieser, anno 1825
8 Hochvogel Hochvogel 2592 Alpes Allgovianae[3] seu Alpes Algovianae[3] 5,4
ab Urbeleskarspitze
572
ab Hornbachjoch
A Trobito, anno 1832
9 Cacumen Karwendelense Orientale[6] Östliche Karwendelspitze 2538 Karwendel[6] 3,5
a Medio Cacumine Oedkarensi
736
a montisellā Hochalmensi
Ab Hermanno von Barth, die 4 Iulii anni 1870
10 Cacumen Hocheisense Hocheisspitze 2523 Alpes Berchtesgadenses[2] 3
ab Hochkalteri
410
a Sittersbachensi transitū
A Hermanno von Barth, die 6 Septembris anni 1868
11 Hoher Göll Hoher Göll Houchn Gäi 2522 Alpes Berchtesgadenses[2] 11,4
ab Watzmanne
788
Torrenerensi Iugo
A Valentino Stanič pridie Nonas Septembres anni 1800
12 Hochkarspitze Hochkarspitze 2482 Karwendel[6] 4,2
a Pleisenspitzi
661
a montisellā Bäralpensi
Ab Hermanno von Barth anno 1870
13 Magnus Cornus Diaboli Großes Teufelshorn 2361 Alpes Berchtesgadenses[2] a 3,8
a Reißhorn
339
a Blühnbachtörl
14 Kahlersberg 1.jpg Kahlersberg Kahlersberg 2350 Alpes Berchtesgadenses[2] 4,8
a Magno Cornū Diaboli
335
ab orientem Hintere Bärengrube
A F. v. Schilcher et G. Helblehen, anno 1854
15 Stadelhorn Stadelhorn 2286 Alpes Berchtesgadenses[2] 5,2
a Rotpalfeni
1133
a transitū de Hirschbichl
A Karolo Thurwieser, anno 1825

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Schedae ad floram exsiccatam Autro-Hungaricam, ubi dicitur ""Tirolia borealis. In silvis mixtis ad Kufstein non abunde, in monte Thierberg et Wetterstein (...)".
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 De adiectivo "Berchtesgadensis-e", vide [1], ubi dicitur "Berchtesgadensis quoque Ecclesiae penuriam relevare et supplere decrevimus."
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 De adiectivo "Allgovianus-a-um" seu "Algovianus-a-um", vide binomen "Ammonites algovianus", orto ex substantivo "Allgovia -ae" seu "Algovia -ae", quod, secundum Vicipaediam Theodiscam, forma Latinizata vocis Allgäu est.
  4. Brevis Bavariae geographia, a Laurentio Gerhard scripta, ubi dicitur "Ex his mons, qui vulgo Tractus Cacumen (Zugspitze) appellatur (...)".
  5. Vide [articulum Vicipaediae Theodiscae de hoc transitū], ubi dicitur "Der Name des Gebirg(spass)es lautete im Mittelalter mons Vern, wie aus einer von Konradin 1263 gezeichneten Urkunde hervorgeht". Cuius nomen Theodiscum Fernpass est
  6. 6.0 6.1 6.2 Scriptores Rerum Germanicarum, ubi dicitur "(...) fuisset ad monasterium Scarantiense (hodie Scharnitz ad radices Karwendel montis) (...)".