Duodecim pares Caroli Magni

E Vicipaedia
Statua Rolandi, miles inter duodecim pares, in Brema sita.

Duodecim pares Caroli Magni sunt milites fabulosi, qui dicuntur regem Carolum circumstare. Duodecim pares primum apparuerunt in fabulis Francogallicis saeculo XII, Philippo Augusto rege.[1] In Pèlerinage de Charlemagne(fr) ("Peregrinatio Caroli Magni") poëma saeculo XII composito, illi milites memorantur.

Hi milites sunt Rolandus, Olivierus, Guarnarius, Géruer, Berengarius, Oton, Samson, Engelier, Ivon, Ivoire, Aneeïs et Girardus de Roussellon.[2] Rolandus etiam magna persona carminorum epicorum Francogallicorum atque Italicorum de rebus gestis comitum palatinorum regis Caroli est. Girardus de Roussellon protagonista eius carminis epici origine Occitanica est.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Ferdinandus Lot, Quelques mots sur l'origine des pairs de France, 1893.
  2. Les Francs: les douze pairs, les personnages, notes, La Chanson de Roland (Francogallice)

Nexus interni[recensere | fontem recensere]

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!