Dapes Terei (Rubens)

E Vicipaedia

Dapes Terei est tabula a Rubenio picta. Huius tabulae Rubenius materiem ex Ovidii libris Metamorphoseon deprompsit.

Petrus Paulus Rubens, "Dapes Terei", 1636-1638, pictura in textili

De fabula eiusque interpretatione (Esteban Bérchez Castaño)[recensere | fontem recensere]

Thraciae, regionis saevissimae et crudelissimae, rex est Tereus, filius dei Martis. Rex Tereus Procnen in matrimonium duxit, et Procne et Tereus habuerunt filium, nomine Itys. Et Procnae soror est Philomela. Tereus amore flagrat Philomelae, et eam violat, eam vexat, eam vitiat. Et postea secat linguam eius, ut Ovidius dixit «lingua per terram ruit ut culebra»[1], illa iam non potest dicere, narrare nemini quid acciderit. Tereus iam laetus est, sed denique Philomela et Procne conveniunt et contumeliam ulcisci constituerunt. Primum acceperunt filium Itym, postea eum interfecerunt! Procne proprium filium necat et postea membra filii coquit, et denique dat in cena Tereo. Tereus cenat et ad finem interrogat uxorem suam ubi sit Itys: «Itys! Itys! Ubi es?». Et illa ridens dicit: «intus habes». Ille non intellegit bene: «Quid?» «Intus habes». Ille attonitus est. Philomela intrat in cubiculum et monstrat caput filii. Tereus stupuit, sed postea, valde iratus est. Temptat necare Philomelam et Procnen. Illae celeriter fugiunt et rogant deos, quaeso, auxilium eas ferre. Et Dei semper audiunt homines et auxilium ferunt. Mutant omnes in volucres. Tereus in upupam mutatur, quae enim habet cristam ut coronam Terei, et habet longum rostrum ut gladium, qui est in solio ubi sedet Tereus. Procne mutata est in hirundinem, quae habet in collo maculam rubram, ut sanguinem Itys! Philomela mutata est in lusciniam et iam potest canere, dicere id quod antea non poterat. Ante Ovidium, Sophocles, auctor Graecus, composuit tragoediam "Dapes Terei" nuncupatam, sed – proh dolor – hodie perdita est.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Ovidius, Metamorphoses, VI, v. 559

Nexus externi[recensere | fontem recensere]