Carolus Churchill

Carolus Churchill, irrisor

Carolus vulgo Charles Churchill (natus mense Februario 1731 Westmonasterii, mortuus die 4 Novembris 1765 Gesoriaci) poeta Anglicus fuit.

Vita

Filius theologi post ludos Westmonasterienses ad universitatem Oxoniensem inmatriculatus est. Revera propter matrimonia praecocia studere ibi non licuit. Patre mortuo successor in evangelio praedicando factus est.

Postquam insipienter agens aes alienum fecit, ad victus comparandos saturas pangere coepit. Primae autem (»The bard«) editor inveniri non potuit, cum altera praetitulata »Rosciad« (1761) in lucem proferretur. Ibi omnes histriones, Davido Garrick salvo, ludibrio habentur. Facile Alexandri Pope opus »Dunciad« aequavit. Et Pope et Druydenium imitari in animo fuit. Itaque crevit fama Caroli multam pecuniam litteris facturi. Insolentia corruptus divortium fecit et effrenate immodiceque vixit. De crimine politico suspectus in Franciam se confugit ubi mox naturae concessit.

Ecce saturae porro observandae: »Apology to the critical reviewers« (in recensentes nimis criticos), »The ghost«, »The farewell«, »The conference«, »The author« et »The prophecy of famine« (quomodo administer Ioannes Stuart regem Georgium III moverit).

Opuscula bona esse dicuntur, si ad personam pertinent. Si quid generatim cum sale tractetur, languida sunt. Prima omnium operum collectio edita est anno 1763 sub titulo »Works«, vita eius in libro ex aedibus Aldine (Londinii 1804) describebatur.

Nexus externi

• vita in Encylopaedia Britannica (1911)
• Vicifons
• opera apud Gutenberg.org