Vairanum

E Vicipaedia

Vide etiam paginam discretivam: Varianum (discretiva)

Wikidata Vairanum
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 41°20′0″N 14°8′0″E
Numerus incolarum: 6 327
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Vairano Patenora

Gestio

Procuratio superior: Provincia Casertana

Geographia

Superficies: 43.52 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Caianellum, Marzanum, Petra Vairani, Pratilla, Presentianum, Rupiscanina, Teanum Sidicinum, Aylanum, Riardum

Tabula aut despectus

Vairanum: situs
Vairanum: situs
Vairanum

Vairanum[1][2] (-i, n.) (alia nomina:[3] Varianum, Vairanum Patenarius) (Italiane: Vairano Patenora) est oppidum Italiae et municipium, in Regione Campania, in Provincia Casertana et in Liburia historica ac geographica terra situm.

Insigne[recensere | fontem recensere]

Geographia[recensere | fontem recensere]

Historia[recensere | fontem recensere]

Primas vitae notizias in Vairano habemus ab aere aetate. In aetate quae probari potest, eius territorium ab Samnitibus occupabatur. Post exercitus populi Romani occupationem, in potestate fuit municipii Teani Sidicini. Deinde Langobardi id occupaverunt; postea super eius collem Normanni castrum aedificaverunt. Annis sequentibus, castrum et eius territorium in aliquot manibus ceciderunt: possessiones Angioninorum, deinde Aragonensium, deinde Cacciapuotorum fuerunt. Qorundam iudicio, Vairanum sedes fuit occursus inter regem Victorium Emmanuelem Secundum et ducem Josephum Garibaldem, etsi historia celebrat urbem Teanum locum huius occursus.

Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]

Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]

Fractiones[recensere | fontem recensere]

Fractiones Vairani sunt Vairani Statio (ubi est stazio Viarum Ferrearum Italarum) ac Marzanellum.

Municipia finitima[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Vairanum spectant.
  • Situs publicus (Italiane)

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  2. F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
  3. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!