The Shining (pellicula)

E Vicipaedia
Iacobus Nicholson partes primas agit.

The Shining ('Splendor') est pellicula horrifica a Stanley Kubrick moderatore cinematographico anno 1980 edita, quae posita est in libro Stephani King eiusdem nominis. Partes primas agit Iacobus Nicholson. The Shining liber propter pelliculam fortasse notissimum ex Stephani King operibus factum est. Nihilo minus, King numquam re vera pellicula delectatus est. Scriptum scaenarium a Kubrick et Diana Johnson scriptrice factum est.

Argumentum[recensere | fontem recensere]

Autocinetum flavum per viam montuosam vehitur. In autocineto sedent Daniel puerulus (Lloyd), Wendy mater (Duvall), et pater Iacobus Torrance (Nicholson), qui fabulam scribere cogitat. Scribere arduum est, nam Iacobus interdum alcoholismo laborat et semel saltem filiolum suum forte offendit.

Timberline Lodge in Oregonia, pars exterior deversorii Overlook.

Nunc autem pater diversorium remotum Overlook ('Omitto') hiemali tempore vacuefactum curandum atriensis vice suscepit una cum uxore et filiolo. Forsitan ibi melius scribere possit. Audierat ex operae conlocatore, atriensem priorem in insaniam actum familiam suam interfecisse sibique mortem conscisse. Quam rem sibi non obtingere posse Iacobus dixerat.

In deversorio considunt. Procedente hieme deversorium nivibus obsidetur. Pater cottidie ad machinam scriptoriam se recipit. Filio autem indoles est rerum naturam supergressa, nuntiaverat enim Danieli Dick Hallorann, coquus principalis deversorii, de "splendore", potentia telepathica, qua futura infesta praesagire potest.

Partes principales[recensere | fontem recensere]

De natura pelliculae[recensere | fontem recensere]

Facta et dicta Splendoris memorabilia sunt, sicut repetitae lineae "fabulae", cui scribendae Iacobus tantam operam dat: "All work and no play makes Jack a dull boy"[1] ('Omnis labor sine ludo Iacobum hebetem reddit puerum.) Forsitan pellicula ea maxime innotuerit scaena, in qua Iacobus paterfamilias securi ianuam frangens in latrinam inrumpit, ubi Wendy mater horrore tremens se celavit.

Situs pellicula descriptus similis usitatae fabulae formidulosae est, sed scaenae in effectum perductae singulares sunt. Pellicula in libro Stephani King eiusdem tituli posita est. Quo libro King anno 1977 scriptor generis horrifici innotuit. In libro paterfamilias Iacobus Torrence vir suavis est, in quem mali spiritus deversorii impetum faciunt alcoholismi pristini causa. Itaque Iacobus homo monstruosus fit vi spirituum externorum. Kubrick autem ne floccum quidem suavitatis suo Iacobo concessit, qua de causa King Splendorem minime sibi placere saepe dixit: "Cadillac pervenusta sine machina." King tragoediam, Kubrick prorsus aliud composuit.

Vestes puellularum geminarum, quae Danieli apparuerunt.

Quod ad artem cinematographandi attinet, The Shining sui iuris est, nam pro tenebris maxima pars scaenarum conlustrata est candida quae omnia patefacit luce. Deversorium vacuitate hians separationem familiae effert, sed nos spectatores potius suspicamur, deversorium vacuum non esse. Dum enim familia in deversorio considit, Daniel filiolus, qui paulisper remanet ludens, subito geminas animadvertit puellulas consimiliter vestitas. Geminae nihil agunt, modo tacitae se convertunt et discedunt.

Ut videtur, Kubrick spectatorem non solum territare sed etiam terrorem eius augere vult, nam scaena ita in effectum perducta est: primum machina cinematographica cito in faciem pueruli pavescentem intenditur in eaque cessat; deinde post quattuor secundas demum instar quattuor minutarum spectatori geminas puellulas videre licet.[2]

Postea Daniel iterum in androne deversorii in has geminas incidit, quae eum rogant, ut secum in aeternum ludat. Post repentina eventa puellas invenimus interfectas in androne cruentato iacentes. Nescimus, an commenticia sint ea, quae a patre matre filiolo visa sunt. Nam pellicula se non explicat, sed incubus metaphysicus est. Explicationes delectabiles in documento mirabili Room 237 inveniri possunt. Constat quidem Splendorem per realismum psychologicum investigari non posse, nam necesse est ad Sigmundum Freud et unheimlich ('formidulosum') decurrere. In scripto scaenario componendo Stanley Kubrick et Diana Johnson non solum librum Stephani King legerunt sed etiam Sigmundi Freud Das Unheimliche (1919) et Brunonis Bettelheim librum The Uses of Enchantment (1976) perdidicerunt.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Hooton 2015.
  2. Torvinen 2020: B2.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • De The Shining in Indice Interretiali Pellicularum (Anglice)