Symphonia quarta decima (Szostakowicz)

Symphonia quarta decima (Szostakowicz) (Opus. 135) est symphonia Demetrii szostakowicz composita anno 1969 est. Causa compositionis symphoniae est musica "Canti et saltationes mortis" cui ipse musicam orchestrae dedit anno 1962. Hae symphonia methodum atonalitatis quasi serialismus et ad Beniarimum Britten dedicata est. Primum perfecta die 29 Septembris 1969 Leningrado est sub directione Rudolf Barshai.

Forma symphoniae[recensere | fontem recensere]

Hae symphonia undecim moti habet cum poesibus et a orchestra, voce suprani et bassi agitur. Et cantus recitatorius et aria includet. Motu primo et supremo, melodiam "Diei irae" ut motivum utetur. Moti sunt;

I De profundis - adagio (Fridericus García Lorca)
II Malagueña - allegretto (Idem)
III Loreley - allegro molto -agagio -a tempo (Gulielmus Apollinaire)
IV Le suicidé - adagio (Idem)
V Les attentives I - allegretto (Idem)
VI Les attentives II - adagio (Idem)
VII A la Santé - adagio (Idem)
VIII Réponse des Cosaques Zaporogues du Sultan de Constantonople - allegro (Idem)
IX О Дельвиг, Дельвиг - andante (Gulielmus Küchelbecker)
X Der Tod des Dichters - largo (Rainierus Maria Rilke)
XI Schlußstück - moderato (Idem)