Symphonia quarta decima (Szostakowicz)

Szostakowicz

Symphonia quarta decima (Szostakowicz) (Opus. 135) est symphonia Demetrii Szostakowicz composita anno 1969. Causa compositionis symphoniae est musica "Cantus et saltationis mortis" cui ipse musicam orchestrae dedit anno 1962. Haec symphonia methodum atonalitatis quasi serialismus habens Beniamino Britten dedicata est. Primum perfecta die 29 Septembris 1969 Leninopoli est sub directione Rudolf Barshai.

Forma symphoniae[recensere | fontem recensere]

Haec symphonia undecim motus habet cum poesibus et orchestra, voce suprani et bassi agitur. Et cantus recitatorius et aria includet. Motu primo et supremo, melodiam "Diei irae" ut motivum utetur. Motus sunt;

I De profundis - adagio (Fridericus García Lorca)
II Malagueña - allegretto (Idem)
III Loreley - allegro molto -agagio -a tempo (Gulielmus Apollinaire)
IV Le suicidé - adagio (Idem)
V Les attentives I - allegretto (Idem)
VI Les attentives II - adagio (Idem)
VII A la Santé - adagio (Idem)
VIII Réponse des Cosaques Zaporogues du Sultan de Constantonople - allegro (Idem)
IX О Дельвиг, Дельвиг - andante (Gulielmus Küchelbecker)
X Der Tod des Dichters - largo (Rainierus Maria Rilke)
XI Schlußstück - moderato (Idem)

Morton, Brian, Shostakovich: His Life and Music (Londonii: Haus Publishing Ltd., 2007). ISBN 1-904950-50-7.
Shostakovich, Dmitri (1970). Symphony No. 14 for soprano, bass and chamber music. MCA Music Publishing.