Supremum Tribunal Signaturae Apostolicae
Supremum Tribunal Signaturae Apostolicae (breviter STSA) est dicasterium Curiae Romanae et supremum tribunal Sanctae Sedis.[1] Signatura Apostolica regitur lege propria (LP).[2]
Historia[recensere | fontem recensere]
Origo Signaturae Apostolicae est in saeculo XV. Nomen derivatur ab signatura, qua praefectus vel referendarius supplicationem permisit ("concessum").[3] Mox erant duae Signaturae: Signatura gratiae et Signatura iustitiae,[4] convenientes in Raphaelis Stantiam Signaturae.[5] Signatura iustitiae fuit etiam supremum tribunal civile.[6] In Anno 1908 Pii X Constitutio Sapienti consilio, antiquam ordinationem tribunalium Signaturae papalis gratiae et iustitiae supprimens, novam Signaturam Apostolicam creavit.[7] Initio in Palatio Datariae, ab anno 1940 in Palatio Cancellariae sedem habet.
Competentiae[recensere | fontem recensere]
In processu iudiciali Signatura Apostolica cognoscit:
- querelas nullitatis[8] contra decisiones definitivas vel vim sententiae definitivae habentes Rotae Romanae (artt. 51–54 LP);
- petitiones restitutionis in integrum[9] contra decisiones Rotae Romanae (artt. 55–57 LP);
- recursus, in causis de statu personarum, adversus denegatum a Rota Romana novum causae examen[10] (artt. 58–61 LP);
- exceptiones suspicionis[11] (artt. 62–65 LP) aliasque causas (artt. 66–69 LP) contra Iudices Rotae Romanae propter acta in exercitio ipsorum muneris;
- conflictus competentiae[12] inter tribunalia, quae non subiciuntur eidem tribunali appellationis, nisi aliud iure provisum sit (artt. 70–72 LP).
In processu contentioso administrativo Signatura Apostolica cognoscit:
- de recursibus adversus actus administrativos singulares (artt. 73–94 LP);
- de actus administrativi exsecutionis suspensione (artt. 95–100 LP);
- de reparatione damnorum (artt. 101–103 LP);
- de aliis controversiis administrativis (art. 104 LP);
- de conflictibus competentiae inter dicasteria (art. 105 LP).
Signaturae Apostolicae quoque est rectae administrationi iustitiae invigilare; itaque est occupata in:
- sanctionibus disciplinaribus (art. 113 LP);
- recursibus hierarchicis, qui ad rectam administrationem iustitiae pertinent (art. 114 LP);
- commissionibus aliisque rescriptis (artt. 115–117 LP)
– prorogatione competentiae tribunalium inferiorum
– approbatione tribunalium interdioecesanorum vel appellationis;[13] - nullitatis matrimonii declaratione in casibus, qui accuratiorem disquisitionem vel investigationem non exigant[14] (art. 118 LP);
- decretis exsecutivitatis in ordine ad effectus civiles[15] obtinendos (artt. 119–121 LP).
Sigla protocolli[recensere | fontem recensere]
- CA: Contentiosus Administrativus
- CC: Conflictus Competentiae
- CG: Contentiosus Iudicialis (Italiane «Contenzioso Giudiziario»)
- CP: Commissiones Pontificiae
- EC: Effectus Civiles
- ES: Examen Sententiarum
- SAT: Status et Activitas Tribunalium
- VAR: Variae
- VT: Vigilantia Tribunalium
Exemplum: Prot. N. 51354/16 CA
Compositio[recensere | fontem recensere]
Apud Signaturam Apostolicam agunt:
- Praefectus (art. 5 LP)
- Secretarius (art. 6 LP)
- Promotor iustitiae, duo Substituti (art. 7 LP)
- Defensor vinculi (art. 8 LP)
- Praepositus Cancellariae (art. 11 LP)
- Congressus, cui Praefectus praeest (art. 22 LP)
- Collegia quinque vel trium Iudicum (art. 21 LP)
- Signatura Plena (art. 1, § 3 LP).
Praefecti ab anno 1908[recensere | fontem recensere]
- Vincentius Vannutelli (1908–1914)
- Michael Lega (1914–1920)
- Augustus Silj (1920–1926)
- Franciscus Ragonesi (1926–1931)
- Bonaventura Cerretti (1931–1933)
- Henricus Gasparri (1933–1946)
- Maximus Massimi (1946–1954)
- Iosephus Bruno (1954)
- Caietanus Cicognani, propraefectus (1954–1959)
- Franciscus Roberti (1959–1969)
- Dinus Staffa (1969–1977)
- Pericles Felici (1977–1982)
- Aurelius Sabattani (1983–1988)
- Achilles Silvestrini (1988–1991)
- Gilbertus Agustoni (1992–1998)
- Zenon Grocholewski (1998–1999)
- Marius Franciscus Pompedda (1999–2004)
- Augustinus Vallini (2004–2008)
- Raimundus Leo Burke (2008–2014)
- Dominicus Mamberti (ab anno 2014)
Nonnullae decisiones 1910–1924[recensere | fontem recensere]
divulgatae in Acta Apostolicae Sedis:
Anno | AAS pp. |
---|---|
1910 | 431, 699, 733 |
1911 | 79, 82, 83, 110, 335, 353, 356, 467 |
1912 | 288, 350, 570 |
1913 | 138, 355, 379, 531 |
1914 | 19, 68, 165, 295, 400, 414 |
1915 | 355 |
1916 | 206, 287, 375 |
1917 | 291, 517 |
1918 | 39, 391 |
1919 | 295 |
1920 | 252 |
1921 | 269 |
1922 | — |
1923 | 180 |
1924 | 105 |
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Pagina officialis
- Conspectus decisionum quae a Supremo Signaturae Apostolicae Tribunali in ambitu
Fontes[recensere | fontem recensere]
- ↑ art. 121 Constitutionis Apostolicae Pastor Bonus, AAS 80 (1988) 841; can. 1445 CIC (antea can. 1602–1605 CIC/1917)
- ↑ Lex propria Supremi Tribunalis Signaturae Apostolicae, AAS 100 (2008) 513
- ↑ uni-passau.de: Practica cancellariae apostolicaeNexus deficitur (ab annis 1431/1458)
- ↑ uni-passau.de: Practica cancellariae apostolicaeNexus deficitur (ab anno 1492)
- ↑ Musea Vaticana: Stanza della Segnatura
- ↑ Regolamento legislativo e giudiziario per gli affari civili (10 Novembris 1834), §§ 274, 335, 384
- ↑ AAS 1 (1909) 15
- ↑ cf. can. 1619 seqq. CIC; can. 1302 seqq. CCEO
- ↑ cf. can. 1645 seqq. CIC; can. 1326 seqq. CCEO
- ↑ cf. can. 1644 CIC; can. 1325 CCEO
- ↑ cf. cann. 1448, 1624 CIC; cann. 1106, 1305 CCEO
- ↑ cf. can. 1416 CIC
- ↑ cf. STSA: Alcuni decreti riguardanti i tribunali interdiocesani, Ius Ecclesiae 24 (2012) 183Nexus deficitur
- ↑ art. 5, § 2 Instructionis Dignitas connubii
- ↑ cf. Conventiones inter Apostolicam Sedem et Italiam, AAS 77 (1985) 521, Art. 8, n. 2; Rempublicam Lusitanam, AAS 97 (2005) 29, Art. 16; Rempublicam Dominicianam, AAS 46 (1954) 433, Art. XVI, n. 2; Rempublicam Foederativam Brasiliae, AAS 102 (2010) 118, Art. 12, § 1