Sultanatus Malaccae

Sultanatus Malaccae^[1] (Malaice Kesultanan Melayu Melaka, کسلطانن ملايو ملاک) fuit sultanatus Malaicus ab anno fere 1400 ad annum 1511, cuius caput erat urbs Malacca. In rebus gestis Malaicis traditur dynastia sultanorum Malaccae a principe Parameśvara, ex urbe Palembang Sumatrae oriundo, condita esse. Sultanatus Malaccae fuit regnum potentissimum historiae Malaicae et propagationem religionis Islamicae per archipelagum Malaicum effecit. Anno 1511 Malacca a Lusitanis capta est.

Index sultanorum

Anni regni primorum sultanorum secundum fontem differunt. Hic est index in secunda editione Encyclopedia of Islam:^[2]

Parameśvara (mortuus anno 1413/14)
Alexander Shah, Megat Iskandar Shah (1414–1423/24)
Mahometus Shah, Sri Maharaja Muhammad Shah (1424–44?)
Dewa Shah, Raja Ibrahim, Sri Parameśvara (1445?–1446?)
Muzafar Shah, Raja Kasim (1446–1459?)
Mansur Shah, Raja Abdullah (1459?–1477)
Aladinus Riyat Shah, Alauddin (1477–1488)
Mahmudus Shah, Mahmud (1488–1528)

Notae

↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
↑ Barbara Watson Andaya, "Malacca", in Encyclopaedia of Islam, editione interretiali (2012).

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 2°11′20″N 102°23′4″E

[1] Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

[2] Barbara Watson Andaya, "Malacca", in Encyclopaedia of Islam, editione interretiali (2012).

[1]

[2]