Quantum redactiones paginae "Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Linea 100: Linea 100:
===[[1971]] - [[1980]] ===
===[[1971]] - [[1980]] ===


* [[1971]] -
* [[1971]] - Earl W. Sutherland, Jr.
* [[1972]] -
* [[1972]] - Gerald M. Edelman, Rodney R. Porter
* [[1973]] -
* [[1973]] - Karl von Frisch, Konrad Lorenz, Nikolaas Tinbergen
* [[1974]] - [[Georgius Aemilius Palade]], [[Albertus Claude]] et [[Christianus de Duve]]
* [[1974]] - [[Georgius Aemilius Palade]], [[Albertus Claude]] et [[Christianus de Duve]]
* [[1975]] -
* [[1975]] - David Baltimore, Renato Dulbecco, Howard M. Temin
* [[1976]] -
* [[1976]] - Baruch S. Blumberg, D. Carleton Gajdusek
* [[1977]] - [[Andreas Victor Schally]] et [[Rogerius Guillemin]]
* [[1977]] - [[Rosalyn Yalow]], [[Andreas Victor Schally]] et [[Rogerius Guillemin]]
* [[1978]] -
* [[1978]] - Werner Arber, Daniel Nathans, Hamilton O. Smith
* [[1979]] -
* [[1979]] - Allan M. Cormack, Godfrey N. Hounsfield
* [[1980]] -
* [[1980]] - Baruj Benacerraf, Jean Dausset, George D. Snell


===[[1981]] - [[1990]] ===
===[[1981]] - [[1990]] ===

Emendatio ex 16:26, 6 Novembris 2009

Aemilius Adolfus de Behring primus homo qui Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae vicit

Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae inde ab anno 1901 ab Alfredo Nobel inventore dynamitis[1] et manufactore Suecio institutum ex hereditate eius viri quotannis 10 Decembris, qua die Nobel anno 1896 mortuus est, hominibus qui in physiologia et medicina maximam inventionem fecerunt, tribuitur.

Praemio medicinae laureati

1901 - 1910

1911 - 1920


1921 - 1930

1931 - 1940

1941 - 1950

1951 - 1960

1961 - 1970

1971 - 1980

1981 - 1990


1991 - 2000

2001 - 2009

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Physiologiae et medicinae laureatos spectant (Nobel Prize in Physiology or Medicine winners, Nobel Prize in Physiology or Medicine).

Nota

  1. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).