Quantum redactiones paginae "Iacobus Antonelli" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 10:24, 23 Septembris 2020

Vexillum generale cardinalis Iacobus Antonelli Cardinalis Ecclesiae Catholicae Romanae

Secretarius Status
titulus S. Agathae in Urbe postea S. Mariae in Via Lata
Natus	2 Aprilis 1806
Cardinalis promulgatus	11 Iunii 1847
a papa	Pio IX
Mortuus	6 Novembris 1876

Iacobus Antonelli

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 2 Aprilis 1806; Somnineum
Obitus: 6 Novembris 1876; Roma
Patria: Regnum Italiae

Memoria

Sepultura: Coemeterium in agro Verano ad Sanctum Laurentium

Iacobus Antonelli (natus die 2 Aprilis 1806 in Sonnino; Romae die 6 Novembris 1876 mortuus) fuit cardinalis Italicus et bis, papa Pio IX regnante, Secretarius Status anno 1848 et post breve intervallum inter Rerum Eversiones anni 1848 ab hoc anno usque ad mortem.

Vita

Familia paupere natus Romae in seminario sacerdotali alumnus factus est. Diaconatu accepto papa Gregorius XVI istum virum peritum atque diligentem sibi adiungit, ut in servitio diplomatico ageret. Inde praelatus nominatus est antequam assessor in tribunali supremo et legatus Orvieti, Viterbii, Maceratae fieret. Anno 1841 autem secretarius inferior rerum internarum creatus est, anno 1844 minister fiscalis vicarius, anno 1845 aerarii caput. Cum pontifex maximus Pius IX in vestigiis Sancti Petri successisset, momentum eius valde crevit. Namque reformationibus politicis Pianis inflammatus est; die 12.6.1847 cardinalis dignitatem nactus consilio rectionis particeps factus est. Die 10 Martii 1848 clerici laicique vocati sunt, ut convenirent in congressu, cui Antonelli praefuit. Cum papa die 14.3. constitutionem proclamaret, Antonelli nationalismo indulsisse videtur quippe qui copias papales ad fines septentrionales misit. Inde exercitus Langobardiam invasit ut Pedemontanis iuvandis.

Antonelli dimissionem petere debuit post allocutionem papae, qui die 29 Aprili bellum contra Imperium Austriacum minimi aestimavit. De rebus a papa gestis meditans subito notiones nationales deposuit vetustae politicae fautoribus annuens. Antonelli suadente papa die 25 Novembris 1848 Caietam fugit, cum minister primus Peregrinus Rossi trucidatus esset. Quo Antonelli papam secutus minister rerum externarum institutus est. Cum Francogalli potestatem vicarii Christi restituissent, Antonelli gubernio imperavit, administrationem restituit, inimicos persecutus est, biocolytas ubique posuit. Reformationum monitiones Europaeas recusavit neque ullum Italicis nationaliter cogitantibus traditurus. Gubernium eius despoliationes omnes passive perpessum est. Annis ultimis momentum eius ante Pium descrescebat. Opes multas, quas reliquit, litem inter filiam et baronissam Lambertini et familiares eius genuit.

Nexus externi

Biographia Sanctae Romane Ecclesiae cardinales - dictionarium biographicum (Anglice)
"Curriculum vitae" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
Imago Iacobi Antonelli

@@ Linea 20: / Linea 20: @@
 {{Capsa hominis Vicidata}}
 '''Iacobus Antonelli''' (natus die [[2 Aprilis]] [[1806]] in [[Sonninum|Sonnino]]; [[Roma]]e die [[6 Novembris]] [[1876]] mortuus) fuit [[cardinalis]] [[Italia|Italicus]] et bis, papa [[Pius IX|Pio IX]] regnante, [[Cardinalis Secretarius Status|Secretarius Status]] anno [[1848]] et post breve intervallum inter Rerum Eversiones anni [[1848]] ab hoc anno usque ad [[mors|mortem]].
+==Vita==
+Familia paupere natus [[Roma]]e in seminario sacerdotali alumnus factus est. Diaconatu accepto papa [[Gregorius XVI]] istum virum peritum atque diligentem sibi adiungit, ut in servitio diplomatico ageret. Inde praelatus nominatus est antequam assessor in tribunali supremo et legatus [[Orvietum|Orvieti]], [[viterbium|Viterbii]], [[Macerata]]e fieret. Anno 1841 autem secretarius inferior rerum internarum creatus est, anno 1844 minister fiscalis vicarius, anno 1845 aerarii caput. Cum pontifex maximus [[Pius IX]] in vestigiis Sancti Petri successisset, momentum eius valde crevit. Namque reformationibus politicis Pianis inflammatus est; die 12.6.1847 cardinalis dignitatem nactus consilio rectionis particeps factus est. Die 10 Martii 1848 clerici laicique vocati sunt, ut convenirent in congressu, cui Antonelli praefuit. Cum papa die 14.3. constitutionem proclamaret, Antonelli nationalismo indulsisse videtur quippe qui copias papales ad fines septentrionales misit. Inde exercitus [[Langobardia]]m invasit ut [[Pedemontium|Pedemontanis]] iuvandis.
+Antonelli dimissionem petere debuit post allocutionem papae, qui die 29 Aprili bellum contra [[Imperium Austriacum]] minimi aestimavit. De rebus a papa gestis meditans subito notiones nationales deposuit vetustae politicae fautoribus annuens. Antonelli suadente papa die 25 Novembris 1848 [[Caieta]]m fugit, cum minister primus [[Peregrinus Rossi]] trucidatus esset. Quo Antonelli papam secutus minister rerum externarum institutus est. Cum [[francia|Francogalli]] potestatem vicarii Christi restituissent, Antonelli gubernio imperavit, administrationem restituit, inimicos persecutus est, biocolytas ubique posuit. Reformationum monitiones Europaeas recusavit neque ullum Italicis nationaliter cogitantibus traditurus. Gubernium eius despoliationes omnes passive perpessum est. Annis ultimis momentum eius ante Pium descrescebat. Opes multas, quas reliquit, litem inter filiam et baronissam Lambertini et familiares eius genuit.
 == Nexus externi ==
@@ Linea 27: / Linea 31: @@
 * [http://www.the-eastern-window.com/EWcdv-index.html?row1col2=EWcdv24-01.html Imago Iacobi Antonelli]
-{{bio-stipula}}
 {{DEFAULTSORT:Antonelli, Iacobus}}