Quantum redactiones paginae "Accentus" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 3: | Linea 3: | ||
Tres accentus qui inveniuntur in lingua [[Lingua Graeca|Graeca]] sunt ''acutus'' ("quod acuat et erigat syllabam", secundum [[Isidorus Hispalensis|Isidorum]], vide infra), ''gravis'' ("quod deprimat et deponat"), ''circumflexus'' ("qui de acuto et gravi constat"). |
Tres accentus qui inveniuntur in lingua [[Lingua Graeca|Graeca]] sunt ''acutus'' ("quod acuat et erigat syllabam", secundum [[Isidorus Hispalensis|Isidorum]], vide infra), ''gravis'' ("quod deprimat et deponat"), ''circumflexus'' ("qui de acuto et gravi constat"). |
||
In verbis |
In verbis [[Lingua Latina|Latinis]] quae de pluribus syllabis constant, accentus [[Pronuntiatus paenultimus|cadit in syllaba paenultima]], cum paenultima longa est; secus cadit in syllaba antepaenultima. |
||
Notae accentus linguae Latinae non scribuntur, Graecae autem antiquae scribi solent hoc modo: |
Notae accentus linguae Latinae non scribuntur, Graecae autem antiquae scribi solent hoc modo: |
Emendatio ex 23:13, 7 Novembris 2019
Accentus (-us, m.)[1], quod nomen dictum est ab praefixu ad et nomine cantus [2], est modus pronuntiandorum verborum vel premendarum quarundam syllabarum.
Tres accentus qui inveniuntur in lingua Graeca sunt acutus ("quod acuat et erigat syllabam", secundum Isidorum, vide infra), gravis ("quod deprimat et deponat"), circumflexus ("qui de acuto et gravi constat").
In verbis Latinis quae de pluribus syllabis constant, accentus cadit in syllaba paenultima, cum paenultima longa est; secus cadit in syllaba antepaenultima.
Notae accentus linguae Latinae non scribuntur, Graecae autem antiquae scribi solent hoc modo:
- accantus acutus: ά
- accentus gravis: ὰ
- accentus circumflexus: ᾶ
Nexus externus
- Isidorus Hispalensis, Etymologiarum libri XX, liber primus, caput 18