Quantum redactiones paginae "Ab eleemosynis" differant
No edit summary |
No edit summary |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
{{L1}} |
|||
'''Ab eleemosynis'''<ref>Fons nominis Latini ː [[Carolus Patinus]], ''Imperatorum Romanorum numismata ex aere mediae et minimae formae...,'' Argentorati, 1671 [https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9634312k/f185.item.texteImage.zoom p. 131 tertio versu tertii paragraphi apud Gallica]. Ad exemplar munerum antiquorum ''a rationibus'', ''ab epistulis'' etc. effectum est.</ref> vel '''eleemosynarius'''<ref>[http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIUS1 Du Cange, definitio]. Orthographia elemosynarius quoque accepta est.</ref> in [[Ecclesia Catholica Romana]] erat titulus, iam sexto saeculo in fontibus memoratus, eius qui [[eleemosyna|eleemosynas]] pauperibus dividebat atque nonnullis insuper [[Liturgia|liturgicis]] officiis fungebatur. Plerumque non multum a [[Capellanus|capellano]] differebat. In Francia et in Anglia eleemosynarii qui regis eleemosynas administrabant personae spectatae dignitatis erant et ''Magni Eleemosynarii'' appellabantur (quae dignitas in Francia a rege [[Carolus VIII (rex Franciae)|Carolo VIII]] creata est). In Anglia hic titulus hodieque in usu est apud regiam domum. |
'''Ab eleemosynis'''<ref>Fons nominis Latini ː [[Carolus Patinus]], ''Imperatorum Romanorum numismata ex aere mediae et minimae formae...,'' Argentorati, 1671 [https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9634312k/f185.item.texteImage.zoom p. 131 tertio versu tertii paragraphi apud Gallica]. Ad exemplar munerum antiquorum ''a rationibus'', ''ab epistulis'' etc. effectum est.</ref> vel '''eleemosynarius'''<ref>[http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEEMOSYNARIUS1 Du Cange, definitio]. Orthographia elemosynarius quoque accepta est.</ref> in [[Ecclesia Catholica Romana]] erat titulus, iam sexto saeculo in fontibus memoratus, eius qui [[eleemosyna|eleemosynas]] pauperibus dividebat atque nonnullis insuper [[Liturgia|liturgicis]] officiis fungebatur. Plerumque non multum a [[Capellanus|capellano]] differebat. In Francia et in Anglia eleemosynarii qui regis eleemosynas administrabant personae spectatae dignitatis erant et ''Magni Eleemosynarii'' appellabantur (quae dignitas in Francia a rege [[Carolus VIII (rex Franciae)|Carolo VIII]] creata est). In Anglia hic titulus hodieque in usu est apud regiam domum. |
||
Emendatio ex 11:45, 13 Novembris 2018
Ab eleemosynis[1] vel eleemosynarius[2] in Ecclesia Catholica Romana erat titulus, iam sexto saeculo in fontibus memoratus, eius qui eleemosynas pauperibus dividebat atque nonnullis insuper liturgicis officiis fungebatur. Plerumque non multum a capellano differebat. In Francia et in Anglia eleemosynarii qui regis eleemosynas administrabant personae spectatae dignitatis erant et Magni Eleemosynarii appellabantur (quae dignitas in Francia a rege Carolo VIII creata est). In Anglia hic titulus hodieque in usu est apud regiam domum.
Hodie in Francia ab eleemosynis dicitur homo a quacumque probata religione (non tantum catholica aut christiana) missus qui apud exercitum[3] aut in carcere[4] aut in valetudinario quodam ministerium suum absolvat ne solacium religionis ibi egentibus desit. Stipendium a civitate Francica accipit postquam persona grata probatus est.
Notae
- ↑ Fons nominis Latini ː Carolus Patinus, Imperatorum Romanorum numismata ex aere mediae et minimae formae..., Argentorati, 1671 p. 131 tertio versu tertii paragraphi apud Gallica. Ad exemplar munerum antiquorum a rationibus, ab epistulis etc. effectum est.
- ↑ Du Cange, definitio. Orthographia elemosynarius quoque accepta est.
- ↑ Decretum 3 Mai 2017 apud Legifrance. Patrick Le Gal (episcopus apud exercitus), Faut-il encore parler d'aumônier militaire?, 2007
- ↑ Ministerium Iustitiae, de cultu in carceribus
Si vis plura legere
Bernd-Ulrich Hergemöller, 'Elemosinarius'. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). tomo 3, Artemis & Winkler, München/Zürich 1986 ː 1802 f. ISBN 3-7608-8903-4
 |
Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes! |