Quantum redactiones paginae "Zeno Citieus" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 2: Linea 2:
{{videdis|Zeno}}
{{videdis|Zeno}}


'''Zeno Citieus''' ([[Graece]]: {{polytonic|Ζήνων ὁ Κιτιεύς}}, natus [[Citium|Citii]] ca. [[336 a.C.n.]], mortuus [[Athenae|Athenis]] ca. [[264 a.C.n.]]) fuit [[philosophia Graeca antiqua|philosophus]] [[Graecus]] (ab origine tamen [[Phoenices|Phoenix]]) et conditor [[secta]]e [[Stoicismus|Stoicorum]].
'''Zeno Citieus''' ([[Graece]]: {{polytonic|Ζήνων ὁ Κιτιεύς}}) Graecus philosophus qui vixit ab CCCXXXVI anno a.C.n ad CCLXV a.C.n fuit. Zeno conditor [[Placita Stoicorum|Stoicorum]] Citiī, urbe in [[Cyprus|Cypro]], natus est.


Cum natus est, Alexander Magnus rex Macedonius factus est. Zeno Poenus fuit, sed linguam Graecorum scriptis Aristotelis quae pater sibi dedit didicit. Pater, Mnaseas (an Demeas), mercator conculiorum fuit, et saepe Tyrum, Sidonem, Athenasque it. Athenis, pater multos libros Socraticos emit, et eos Zenoni tulit. Zeno, ob hos libros Athenas ire voluit. Olim, apud Apollonium, Zeno ad Oraclum venit et rogavit quid, ut optimam vitam abstulerit, facere debuit. Oraclum imperavit Zenoni ut colorem mortuum adsumeret.
Zeno fuit filius cuiusdam mercatoris opulentis atque discipulus [[Crates Thebanus|Cratetis Thebani]]. Zeno ipse vitam mercatoris degebat donec aetate 42 propriam condidit scholam philosophicam, Stoam dictam. [[Diogenes Laertius]] narrat eum anno 311 trabe submersa [[Athenae|Athenis]] vectum esse, quare merces impositas perditae sunt. Talia passus per dies temere in viis urbis ambulabat. Incidens in quandam tabernam autem doctrinam [[Socrates|Socratis]] per opera [[Plato|Platonis]] accepit. Illi cum ex tabernario quaesivit ubi talis sapientiae docti invenire possit indicatum est Crates responsumque est: "Istum sequere!."


Cum vigintis annos duo natus esset, Zeno navem prope Piraeum allisit. Ob hoc et voluntatem eundi urbem Socratis Platonis Aristotelisque, Athenas venit. Hoc tempore, multae scholae philosophicae in Graecia inter se pugnaverunt. Athenae Zeno rogavit ubi magistrum Socrati similis invenirit. Bibliopola eum ad Cratem Thebetis derexit. Crates dux scholae Cynicae fuit. Quoniam Zeno ab Crate Cynicisque doctus est, Stoici in fundamento loco ubi habuerunt Cynici manserunt.
Stoa nomen veteris ''stoa poikile'' (Graece: {{Polytonic|Στοὰ ποικίλη}}; basilica picta, quae [[Acropolis Athenarum|Acropolim]] opposuerit), quianam hanc in aedificium discipuli eius convenire solebant. Etiam doctrina eius propterea „Stoicismus“ nominata est. Nulla autem opera eius tradita sunt, solum ex libris recentioribus quid cognoscimus cum traderent homini virtus adipiscenda esse neque ei vitiis imbuendum (dicta ''convenentiae'' doctrina); omnes casus vitae magna animi tranquillitate modo philosophorum perferre licere dixit, quo ex tempore talis quietus mentis ''stoicus'' dicitur. Summum propositum cogitationum eius est ''[[Apatheia]]'', quam absentiam affectuum descripsit, quamque optime neglectione et luctus et voluptatis adipiscere contingat. Stoicus si tale cognitione perfructus erit sibi non modo ''apatheiam'' sed etiam sapientiam comparaturus esse confirmavit.


Cum adhuc ab Cynicis doceretur, Zeno ''Rem Publica'' scripsit. ''Res Publica'' Zenonis nomen similis operi Platonis est, sed liber Zenonis librum Platonis petivit. Zeno ut Plato, quoque civitatem perfectam putavit. Sed perfecta civitatas Zenonis omnia in terra conplectendae sunt. Leges naturae, non convenientibus, constituendae sunt. Imagines et templa non esse debent, quoniam haec degenera ex natura deorum sunt. Laudari viri pro virtutibus, non simulacris, debent. Quoniam iuvenes non consumere tempus in "excercitiis ignavis" debent, esse non gymnasia debent. Viri decuriis comparari non debent, et mulieres in domonio communitatis teneri debent. Mortuibus non sepelendus est. Amor esse dominus civitatis debet, et homo sapiens civis.
Opera eius omnia deperdita sunt, sed fragmenta et testimonia multa, a posteris conservata, [[Ioannes ab Arnim]] in ''[[Stoicorum veterum fragmenta|Stoicorum veterum fragmentis]]'' collegit.

''Re Publica'' scripta, Zeno plus liber ab Cynicis factus est. Cum philosophi altercationes unter se quaerebant, Zeno unificare scholas philsophiae consectatus est. Scientias causarum omniam consectus est. Eius magister Crates Zenonem facere haec non voluit. Tanta ira Cratis fuit ut prohibere eum vi conaretur Zenonis civitas intitui in scientia, non ambigua sententia, debet. "Prima causa erroris", inquit E. Vernon Arnoldus, "quae Zeno invenit, affirmatio praepropera est" (p LXVIII). Deinde Zeno ab Polemone et Stilpone didicit. Ab Polemone multas sententias Academicas Zeno accepit, exempli gratia prospectus duales mundi. Sed Zeno sententias Academicorum mutavit: putavit animam corpumque unum esse.

Post ex Academicis didicit, Zeno ad scripta Heracliti venit. Sententias de eterno igne et ''Verbo'' didicit. Anno CCC a.C.n, Zeno ipse suam scholam instituit. Primo discipuli nomine Zenonis nominatae sunt. Postmodo Zenones Stoici ob locum ubi Zeno lectiones dedit nominate sunt, Chalcidico Cartagrapho, nominati sunt.

Zeno Graece multum scripsit. Praeterea ''Res Publica,'' Zeno scripsit: ''De Vita ex Natura, De Momento vel Natura Humana, De Sententiis, De Officio, De Legibus, De Eruditione Graeca, De Viso, De Mundo Omni, De Signis, Quaesita Pythagorica, De Universalibus, De Varietatibus Modi, Consulttiones Homericae, De Lectione Poesis, Enchiridion Rhetoricae, Solutiones, Duo Libri Refutation, Memoriae Cratis, Ethicae''. Tot scripta Zenonis sunt ut multi auctores eum posuerint. Hi loci omnes sunt quae ex scriptis Zenonis habemus.

Athenicae Zenonem celebraverunt. Claves ob mures urbis ei debuerunt, et eum cum corona imagineque aurea celebraverunt. Sepulcrum in Ceramico ab sumptu publico datus est. Zeno quoque ab suis celebratus est, Citiones ei imaginem debuerunt. [[Antigonus II Gonatas|Antigonus Gonatas]] consilium Zenonis, sene futuro, quaesivit, et Zeno eum iuvit. Sed Zeno invitationem occupationis publicae non accepit. In CCLXIV anno mortuus est.

Apud Apollonium in scripto Diogenis Laertii. Zeno ipse celsus, strigosus, et fuscus fuit. Quoque flaccidus imbecillusque fuit. Crudum cibum edit et plerumque aquam bibit. Quoniam pluvia ardoreque non commotus est, sagulum tenue gestavit. Apud Diogene, Zeno acerbus fuit et vultum nubis habuit. Quoque restrictus fuit; apud Diogene, Zeno habuit, "illiberaitatem quam indigna pro Graeco est".


== Bibliographia ==
== Bibliographia ==
*Arnold, E. V. (1958). ''Roman Stoicism''. New York: Humanities Press. ISBN 0836959701
*Hunt, H. [[1976]]. ''A Physical Interpretation of the Universe: The Doctrines of Zeno the Stoic.'' Melbourne University Press. ISBN 0522841007.
*Long, A., et D. Sedley, [[1987]]. ''The Hellenistic Philosophers,'' vol. 1. Cambridge University Press. ISBN 0521275563.
*Edwards, P. (1996). ''The Encyclopedia of philosophy'' (Vol. 8). New York: Macmillan. ISBN 0028949501
*Laertius, D., & Hicks, R. D. (1925). ''Lives of Eminent Philosophers'' (Vol. II). London: W. Heinemann. ISBN 0674992032
*Pearson, A. [[1891]]. [http://www.archive.org/details/thefragmentsofze00zenouoft ''Fragments of Zeno and Cleanthes.'']. Fragmenta cum commentario Anglico.
*Reale, Giovanni, et John R. Catan. [http://books.google.es/books?id=6_gk7SH2C9cC&lpg=PA209&ots=E73RaVbpVq&dq=jew%20zeno%20of%20citium&pg=PA209#v=onepage&q=&f=false ''Zeno, the foundation of the Stoa, and the different phases of Stoicism.''] In ''A History of Ancient Philosophy: The Systems of the Hellenistic Age.''
*Schofield, M. [[1991]]. ''The Stoic Idea of the City.'' Cambridge University Press. ISBN 0521394708.


== Nexus externi ==
== Nexus externi ==

Emendatio ex 07:25, 5 Maii 2018

Wikidata Zeno Citieus
Res apud Vicidata repertae:
Zeno Citieus: imago
Zeno Citieus: imago
Nativitas: 334 a.C.n.; Citium
Obitus: 263 a.C.n.; Athenae
Patria: Citium

Vide etiam paginam discretivam: Zeno

Zeno Citieus (Graece: Ζήνων ὁ Κιτιεύς) Graecus philosophus qui vixit ab CCCXXXVI anno a.C.n ad CCLXV a.C.n fuit. Zeno conditor Stoicorum Citiī, urbe in Cypro, natus est.

Cum natus est, Alexander Magnus rex Macedonius factus est. Zeno Poenus fuit, sed linguam Graecorum scriptis Aristotelis quae pater sibi dedit didicit. Pater, Mnaseas (an Demeas), mercator conculiorum fuit, et saepe Tyrum, Sidonem, Athenasque it. Athenis, pater multos libros Socraticos emit, et eos Zenoni tulit. Zeno, ob hos libros Athenas ire voluit. Olim, apud Apollonium, Zeno ad Oraclum venit et rogavit quid, ut optimam vitam abstulerit, facere debuit. Oraclum imperavit Zenoni ut colorem mortuum adsumeret.

Cum vigintis annos duo natus esset, Zeno navem prope Piraeum allisit. Ob hoc et voluntatem eundi urbem Socratis Platonis Aristotelisque, Athenas venit. Hoc tempore, multae scholae philosophicae in Graecia inter se pugnaverunt. Athenae Zeno rogavit ubi magistrum Socrati similis invenirit. Bibliopola eum ad Cratem Thebetis derexit. Crates dux scholae Cynicae fuit. Quoniam Zeno ab Crate Cynicisque doctus est, Stoici in fundamento loco ubi habuerunt Cynici manserunt.

Cum adhuc ab Cynicis doceretur, Zeno Rem Publica scripsit. Res Publica Zenonis nomen similis operi Platonis est, sed liber Zenonis librum Platonis petivit. Zeno ut Plato, quoque civitatem perfectam putavit. Sed perfecta civitatas Zenonis omnia in terra conplectendae sunt. Leges naturae, non convenientibus, constituendae sunt. Imagines et templa non esse debent, quoniam haec degenera ex natura deorum sunt. Laudari viri pro virtutibus, non simulacris, debent. Quoniam iuvenes non consumere tempus in "excercitiis ignavis" debent, esse non gymnasia debent. Viri decuriis comparari non debent, et mulieres in domonio communitatis teneri debent. Mortuibus non sepelendus est. Amor esse dominus civitatis debet, et homo sapiens civis.

Re Publica scripta, Zeno plus liber ab Cynicis factus est. Cum philosophi altercationes unter se quaerebant, Zeno unificare scholas philsophiae consectatus est. Scientias causarum omniam consectus est. Eius magister Crates Zenonem facere haec non voluit. Tanta ira Cratis fuit ut prohibere eum vi conaretur Zenonis civitas intitui in scientia, non ambigua sententia, debet. "Prima causa erroris", inquit E. Vernon Arnoldus, "quae Zeno invenit, affirmatio praepropera est" (p LXVIII). Deinde Zeno ab Polemone et Stilpone didicit. Ab Polemone multas sententias Academicas Zeno accepit, exempli gratia prospectus duales mundi. Sed Zeno sententias Academicorum mutavit: putavit animam corpumque unum esse.

Post ex Academicis didicit, Zeno ad scripta Heracliti venit. Sententias de eterno igne et Verbo didicit. Anno CCC a.C.n, Zeno ipse suam scholam instituit. Primo discipuli nomine Zenonis nominatae sunt. Postmodo Zenones Stoici ob locum ubi Zeno lectiones dedit nominate sunt, Chalcidico Cartagrapho, nominati sunt.

Zeno Graece multum scripsit. Praeterea Res Publica, Zeno scripsit: De Vita ex Natura, De Momento vel Natura Humana, De Sententiis, De Officio, De Legibus, De Eruditione Graeca, De Viso, De Mundo Omni, De Signis, Quaesita Pythagorica, De Universalibus, De Varietatibus Modi, Consulttiones Homericae, De Lectione Poesis, Enchiridion Rhetoricae, Solutiones, Duo Libri Refutation, Memoriae Cratis, Ethicae. Tot scripta Zenonis sunt ut multi auctores eum posuerint. Hi loci omnes sunt quae ex scriptis Zenonis habemus.

Athenicae Zenonem celebraverunt. Claves ob mures urbis ei debuerunt, et eum cum corona imagineque aurea celebraverunt. Sepulcrum in Ceramico ab sumptu publico datus est. Zeno quoque ab suis celebratus est, Citiones ei imaginem debuerunt. Antigonus Gonatas consilium Zenonis, sene futuro, quaesivit, et Zeno eum iuvit. Sed Zeno invitationem occupationis publicae non accepit. In CCLXIV anno mortuus est.

Apud Apollonium in scripto Diogenis Laertii. Zeno ipse celsus, strigosus, et fuscus fuit. Quoque flaccidus imbecillusque fuit. Crudum cibum edit et plerumque aquam bibit. Quoniam pluvia ardoreque non commotus est, sagulum tenue gestavit. Apud Diogene, Zeno acerbus fuit et vultum nubis habuit. Quoque restrictus fuit; apud Diogene, Zeno habuit, "illiberaitatem quam indigna pro Graeco est".

Bibliographia

  • Arnold, E. V. (1958). Roman Stoicism. New York: Humanities Press. ISBN 0836959701
  • Edwards, P. (1996). The Encyclopedia of philosophy (Vol. 8). New York: Macmillan. ISBN 0028949501
  • Laertius, D., & Hicks, R. D. (1925). Lives of Eminent Philosophers (Vol. II). London: W. Heinemann. ISBN 0674992032

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Zenonem Citieum spectant.