Signum diacriticum

Signa diacriticae sunt signa ad differntionem signorum. Signa diacriticae debent habere parvum metrum, sed conditio haec non magna est. Tamen, diacritica nest signa diacriticae, aut diacritica est systema signorum diacriticae; diacriticae, non diacritica, est nomen vulgaris in socio linguistico.
Casus primus usorum signorum diacriticae sit: penuria signorum ad expressionem sonorum in litteris, sed hoc finis est finis alphabeti. Sed omnia alphabetia habent limites in signos.

Classificatio signorum diacriticae

Per nominem orthographicum et phoneticum 1. Aliquae signa habent tantummodo orthographicum nominem. 1.1. Partes orationis haec signa differere E. g.: in lingua Archaica Slavenica discernitur Acc. Sing. «ма́лымъ» et Dat. Pl. «мâлымъ». 1.2. Signa traditiona erant in linguas antiquas. E. g.: Aspirationis signa fuerant in lingua Archaica Slavenica. Notamus item: hoc signum Graecum erat. 2. Altra signa habent phoneticum nominem: 2.1. Prosodica signa sunt divisa in tres categoriae 2.1.1. Signa accentum 2.1.2. Longitudo aut brevitas 2.2. Signa potent dare novum nominem litterae. 2.3. Longitudo aut brevitas 3. Omnia signa debent habere status oficialis 3.1. Signa sint “creatores” novarum litterarum. Hae litterae sunt modificatores in alphabeta 3.2. Signa sint diacriticae, non modificatores sunt. Haec signa sunt vulga signa diacriticae.