Linguistica diachrona

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Linguistica diachronica, vel linguistica historica, est scientia auctum linguae. Natura sua habent linguae historias, quae temporis spatium longum extendunt. Scientia linguistica diachronica aevum composita est evidentia, quae praesentiam comprehendit (vide linguistica synchronica). Corpus datarum respiciendum est ad recludendum. Lingua respecta longam plenamque litterae traditionem habente; labor est simplicior. Lingua Latina exempli gratia plenam auctus, morphologici et phonetici, historiam quam potest conspicere attinet.

Nexus interni

• Ars grammatica
• Lex Grimm
• Linguae Indoeuropaeae
• Linguistica
• Linguistica synchronica
• Linguistica descriptiva
• Etymologia
• Morphologia
• Refectio verborum
• Syntaxis

Bibliographia

• Baldi, Philip. 2002. The Foundations of Latin Berolini, Novi Eboraci: Mouton de Gruyter.
• Greenberg, Joseph, ed. 1963. Universals of Language. Cantabrigiae Massachusettae: The MIT Press.
• Szemerenyi, Oswald. An den Quellen des lateinischen Wortschatzes. Innsbruck: Institut.