Quantum redactiones paginae "Sinan Architectus" differant

Nexus recensere
Latinitas bona
E Vicipaedia
Browse history interactively
← Differentia superiorDifferentia proxima →
Content deleted Content added
VisualWikitext
No edit summary
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{L1}}
{{L1}}
[[Fasciculus:MimarSinan-Detail.jpg|thumb|Sinan (a sinistra parte, si recte distinguitur) in miniatura Ottomanica anni 1579 depictus qui anno [[1566]] monumentum sepulcrale [[Suleimanus Magnificus|Suleimani I]] aedificatum curat]]
[[Fasciculus:MimarSinan-Detail.jpg|thumb|Sinan (a sinistra parte, si recte distinguitur) in miniatura Ottomanica anni 1579 depictus qui anno [[1566]] monumentum sepulcrale [[Suleimanus Magnificus|Suleimani I]] aedificatum curat]]
'''Sinan''' (natus, si recte censent eruditi, circa annum [[1490]] in oppido [[Ağırnas]] prope [[Caesarea in Cappadocia|Caesaream in Cappadocia]]; mortuus [[17 Iulii]] [[1588]] [[Constantinopolis|Constantinopoli]]) quinquaginta annos fuit principalis [[Imperium Ottomanicum|Imperii Ottomanici]] [[architectura|architectus]] et [[machina]]tor, qui se [[Sultanus|sultanis]] [[Selimus I|Selimo I]], [[Suleimanus Magnificus|Suleimano I]], [[Selimus II|Selimo II]], et [[Muradus III|Muradi III]] accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; vulgo notus est nomine compendiario '''Mimar Sinan''', scilicet "Sinan architectus".
'''Sinan''' (natus, si recte censent eruditi, circa annum [[1490]] in oppido [[Ağırnas]] prope [[Caesarea in Cappadocia|Caesaream in Cappadocia]]; mortuus [[17 Iulii]] [[1588]] [[Constantinopolis|Constantinopoli]]) quinquaginta annos fuit principalis [[Imperium Ottomanicum|Imperii Ottomanici]] [[architectura|architectus]] et [[machina]]tor, qui se [[Sultanus|sultanis]] [[Selimus I (sultanus Ottomanicus)|Selimo I]], [[Suleimanus I (sultanus Ottomanicus)|Suleimano Magnifico]], [[Selimus II (sultanus Ottomanicus)|Selimo II]], et [[Muradus III (sultanus Ottomanicus)|Muradi III]] accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; vulgo notus est nomine compendiario '''Mimar Sinan''', scilicet "Sinan architectus".


== Origo et nomen ==
== Origo et nomen ==
Nativitas Sinan in oppido [[Ağırnas]] pro certo habetur; ibidem enim ipse fontem construere iussit; incolis huius oppidi anno [[1573]] in [[Cyprus|Cyprum]] remoturis, iussu sultani Selimi II familia Sinan exempta est et in oppido eius natali manere permissa;<ref>Rogers (2006) [http://books.google.de/books?id=afItQsYsr2QC&pg=PA11&vq=turkish-speaking&dq=Sinan+j.+M.+Rogers&lr=lang_de&source=gbs_search_s&sig=nEFfzCvD5XeNjc-NNKaTTk2-bh0 p. 11]</ref> Sed nec diem neque annum natalitiae Sinan scitur. Notitiae de familia eius lacunosae et partim discrepantes, et in scriptis amici eius, poetae [[Sai Mustafa Çelebi]],<ref name="Crane 2006">Crane et al. (2006)</ref> et in eiusdem Sinanis epistularum commercio, littera fundatoria (''Vakfiye'') atque [[Epitaphium|epitaphio]] sepulcri reperiuntur.<ref>Necipoğlu (2005) pp. 147−152</ref><ref>Rogers (2006) pp. xv-xvi</ref> Satis constat familiam [[religio Christiana|religioni Christianae]] haesisse linguaque Turcica usos esse,<ref>Rogers (2006) [http://books.google.de/books?id=afItQsYsr2QC&pg=PA11&vq=turkish-speaking&dq=Sinan+j.+M.+Rogers&lr=lang_de&source=gbs_search_s&sig=nEFfzCvD5XeNjc-NNKaTTk2-bh0 p. 11]</ref><ref name="Necipoğlu 129ff">Necipoğlu (2005) pp. 129−131</ref> sed an e populo Armenio sive Graeco sive etiam Turcico haud liquet. Pater nomen Abdülmennan gessit; iuvenis enim, inter annos 1512 et 1514, in corpore [[Ianissarii|Ianissariorum]] inductus, nomine et patronymico ''Sinan bin Abdülmennan'' inscriptus est (vide et imaginem nostram); cui nomini sine certitudine adduntur praenomen ''Yusuf'' i.e. Iosephus.<ref>Necipoğlu (2005) pp. 131-132</ref> Annis posterioribus in munere atque officio fungendo titulis insignibus ut puta ''Koca Mimar Sinan Ağa''<ref>Cafer Çelebi: ''Risale-i-mimariye''. 1623</ref> ([[lingua Turcica]] sui temporis: ''Koca Mi‘mār Sinān Āġā'', قوجو معمار سنان آغا) ornatus est.
Nativitas Sinan in oppido [[Ağırnas]] pro certo habetur; ibidem enim ipse fontem construere iussit; incolis huius oppidi anno [[1573]] in [[Cyprus|Cyprum]] remoturis, iussu sultani Selimi II familia Sinan exempta est et in oppido eius natali manere permissa;<ref>Rogers (2006) [http://books.google.de/books?id=afItQsYsr2QC&pg=PA11&vq=turkish-speaking&dq=Sinan+j.+M.+Rogers&lr=lang_de&source=gbs_search_s&sig=nEFfzCvD5XeNjc-NNKaTTk2-bh0 p. 11]</ref> Sed nec diem neque annum natalitiae Sinan scitur. Notitiae de familia eius lacunosae et partim discrepantes, et in scriptis amici eius, poetae [[Sai Mustafa Çelebi]],<ref name="Crane 2006">Crane et al. (2006)</ref> et in eiusdem Sinanis epistularum commercio, littera fundatoria (''Vakfiye'') atque [[Epitaphium|epitaphio]] sepulcri reperiuntur.<ref>Necipoğlu (2005) pp. 147−152</ref><ref>Rogers (2006) pp. xv-xvi</ref> Satis constat familiam [[religio Christiana|religioni Christianae]] haesisse linguaque Turcica usos esse,<ref>Rogers (2006) [http://books.google.de/books?id=afItQsYsr2QC&pg=PA11&vq=turkish-speaking&dq=Sinan+j.+M.+Rogers&lr=lang_de&source=gbs_search_s&sig=nEFfzCvD5XeNjc-NNKaTTk2-bh0 p. 11]</ref><ref name="Necipoğlu 129ff">Necipoğlu (2005) pp. 129−131</ref> sed an e populo Armenio sive Graeco sive etiam Turcico haud liquet. Pater nomen Abdülmennan gessit; iuvenis enim, inter annos 1512 et 1514, in corpore [[Ianissarii|Ianissariorum]] inductus, nomine et patronymico ''Sinan bin Abdülmennan'' inscriptus est (vide et imaginem nostram); cui nomini sine certitudine additur praenomen ''Yusuf'' i.e. Iosephus.<ref>Necipoğlu (2005) pp. 131-132</ref> Annis posterioribus in munere atque officio fungendo titulis insignibus ut puta ''Koca Mimar Sinan Ağa''<ref>Cafer Çelebi: ''Risale-i-mimariye''. 1623</ref> ([[lingua Turcica]] sui temporis: ''Koca Mi‘mār Sinān Āġā'', قوجو معمار سنان آغا) ornatus est.


[[Fasciculus:Sinan bin abduelmennan2.png|thumb|Nomen Sinanis et testificatio conversionis ad [[religio Islamica|religionem Islamicam]] e ''[[Tuhfet-ül Mimarin]]'' a [[Sai Mustafa Çelebi]] conscripto, fol. 4b, vv. 7 et 8: "Sinān bin ʿAbdüʾl-Mennān [...] ʿAbdullāh oġlı"]]
[[Fasciculus:Sinan bin abduelmennan2.png|thumb|Nomen Sinanis et testificatio conversionis ad [[religio Islamica|religionem Islamicam]] e ''[[Tuhfet-ül Mimarin]]'' a [[Sai Mustafa Çelebi]] conscripto, fol. 4b, vv. 7 et 8: "Sinān bin ʿAbdüʾl-Mennān [...] ʿAbdullāh oġlı"]]
Linea 10: Linea 10:
[[Fasciculus:Mimar Sinan Türbesi.jpg|thumb|Aspectus in sepulcrum Sinanis]]
[[Fasciculus:Mimar Sinan Türbesi.jpg|thumb|Aspectus in sepulcrum Sinanis]]
== Vita et opus ==
== Vita et opus ==
In ''Ağırnas'' forsitan latomus factus est. Iuvenis annis 1512/13/14 [[Collectio puerorum|Collectione puerorum]] (''Devşirme'') praeter modum serotina [[Constantinopolis|Constantinopolim]] vectus faber eruditus et in manu tironum (''acemi ocağı'') exercitus est. Decenniis sequentibus plerisque sultanorum [[Selimus I|Selimi I]] et [[Suleimanus Magnificus|Suleimani I]] excursionibus interfuit ([[Calderamum]], [[Damascus]], [[Cairus]], [[Belgradum]], [[Rhodus]], [[Mohacium]], [[Vindobona]], [[Tauris]], [[Bagdatum]], [[Corcyra]], [[Apulia]], [[Principatus Moldaviae|Moldavia]], etc.) eo modo multas et varias traditiones aedificandi cognoscens.
In oppido natali forsitan latomus factus est. Per [[Collectio puerorum|collectione puerorum]] (''devşirme'') praeter modum serotina [[Constantinopolis|Constantinopolim]] vectus, faber eruditus est et in manu tironum Ianissariorum exercitatus. An [[Rhodus|Rhodum]] in insulam duce [[Selimus I (sultanus Ottomanicus)|Selimo I]] militaverit haud liquet, sed decenniis sequentibus plerisque sultani [[Suleimanus I (sultanus Ottomanicus)|Suleimani Magnifici]] excursionibus interfuit ([[Calderamum]], [[Damascus]], [[Cairus]], [[Belgradum]], [[Mohacium]], [[Vindobona]], [[Tauris]], [[Bagdatum]], [[Corcyra]], [[Apulia]], [[Principatus Moldaviae|Moldavia]], etc.) eo modo multas et varias traditiones aedificandi cognoscens.


Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis [[Alcoranum|Alcorani]] scholis ([[Turcice]]: ''sibyan mektebs'')—exclusis. Opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.<ref>Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, ''The art and architecture of Islam - 1250-1800'' (New Haven, 1995) p. 218</ref> Ex omnibus aedificiis a Sinan constructis id quod summo artificio factum habetur esse [[Selimiye Mosque (Edirne)|Mescita Selimia]] in urbe [[Hadrianopolis|Hadrianopoli]].
Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis [[Alcoranum|Alcorani]] scholis ([[Turcice]]: ''sibyan mektebs'')—exclusis. Opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.<ref>Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, ''The art and architecture of Islam - 1250-1800'' (New Haven, 1995) p. 218</ref> Ex omnibus aedificiis a Sinan constructis id quod summo artificio factum habetur esse [[Selimiye Mosque (Edirne)|Mescita Selimia]] in urbe [[Hadrianopolis|Hadrianopoli]].

Emendatio ex 16:57, 21 Ianuarii 2012

Sinan (a sinistra parte, si recte distinguitur) in miniatura Ottomanica anni 1579 depictus qui anno 1566 monumentum sepulcrale Suleimani I aedificatum curat

Sinan (natus, si recte censent eruditi, circa annum 1490 in oppido Ağırnas prope Caesaream in Cappadocia; mortuus 17 Iulii 1588 Constantinopoli) quinquaginta annos fuit principalis Imperii Ottomanici architectus et machinator, qui se sultanis Selimo I, Suleimano Magnifico, Selimo II, et Muradi III accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; vulgo notus est nomine compendiario Mimar Sinan, scilicet "Sinan architectus".

Origo et nomen

Nativitas Sinan in oppido Ağırnas pro certo habetur; ibidem enim ipse fontem construere iussit; incolis huius oppidi anno 1573 in Cyprum remoturis, iussu sultani Selimi II familia Sinan exempta est et in oppido eius natali manere permissa;[1] Sed nec diem neque annum natalitiae Sinan scitur. Notitiae de familia eius lacunosae et partim discrepantes, et in scriptis amici eius, poetae Sai Mustafa Çelebi,[2] et in eiusdem Sinanis epistularum commercio, littera fundatoria (Vakfiye) atque epitaphio sepulcri reperiuntur.[3][4] Satis constat familiam religioni Christianae haesisse linguaque Turcica usos esse,[5][6] sed an e populo Armenio sive Graeco sive etiam Turcico haud liquet. Pater nomen Abdülmennan gessit; iuvenis enim, inter annos 1512 et 1514, in corpore Ianissariorum inductus, nomine et patronymico Sinan bin Abdülmennan inscriptus est (vide et imaginem nostram); cui nomini sine certitudine additur praenomen Yusuf i.e. Iosephus.[7] Annis posterioribus in munere atque officio fungendo titulis insignibus ut puta Koca Mimar Sinan Ağa[8] (lingua Turcica sui temporis: Koca Mi‘mār Sinān Āġā, قوجو معمار سنان آغا) ornatus est.

Nomen Sinanis et testificatio conversionis ad religionem Islamicam e Tuhfet-ül Mimarin a Sai Mustafa Çelebi conscripto, fol. 4b, vv. 7 et 8: "Sinān bin ʿAbdüʾl-Mennān [...] ʿAbdullāh oġlı"
Adumbratio systematis aquae distribuendae nomine Kırkçeşme (Constantinopoli) mensuris instructa a Sinane, ut putatur, sub annum 1560 confecta
Aspectus in sepulcrum Sinanis

Vita et opus

In oppido natali forsitan latomus factus est. Per collectione puerorum (devşirme) praeter modum serotina Constantinopolim vectus, faber eruditus est et in manu tironum Ianissariorum exercitatus. An Rhodum in insulam duce Selimo I militaverit haud liquet, sed decenniis sequentibus plerisque sultani Suleimani Magnifici excursionibus interfuit (Calderamum, Damascus, Cairus, Belgradum, Mohacium, Vindobona, Tauris, Bagdatum, Corcyra, Apulia, Moldavia, etc.) eo modo multas et varias traditiones aedificandi cognoscens.

Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis Alcorani scholis (Turcice: sibyan mektebs)—exclusis. Opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.[9] Ex omnibus aedificiis a Sinan constructis id quod summo artificio factum habetur esse Mescita Selimia in urbe Hadrianopoli.

Mescita Selimia, a Sinan Hadrianopoli anno 1575 aedificata.
Mescita Reguli Machometi (Şehzade Mehmet) Constantinopoli

Fontes vitae et operis Sinan

Notae

  1. ↑ Rogers (2006) p. 11
  2. ↑ Crane et al. (2006)
  3. ↑ Necipoğlu (2005) pp. 147−152
  4. ↑ Rogers (2006) pp. xv-xvi
  5. ↑ Rogers (2006) p. 11
  6. ↑ Necipoğlu (2005) pp. 129−131
  7. ↑ Necipoğlu (2005) pp. 131-132
  8. ↑ Cafer Çelebi: Risale-i-mimariye. 1623
  9. ↑ Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, The art and architecture of Islam - 1250-1800 (New Haven, 1995) p. 218

Bibliographia

De fontibus
  • Howard Crane, Esra Akin, Gülru Necipoğlu, Sinan's Autobiographies: Five Sixteenth-Century Texts. Lugduni Batavorum 2006
  • Sai Mustafa Çelebi, Book Of Buildings: Tezkiretü'l Bünyan Ve Tezkiretü'l-Ebniye. Memoirs of Sinan The Architect. Koç Kültür Sanat Tanıtım, 2004. ISBN 975-296-017-0.
De vita et opere
  • Veronica De Osa, Sinan: the Turkish Michelangelo. Novi Eboraci: Vantage Press, 1982. ISBN 0533046556
  • Ernst Egli, Sinan, der Baumeister osmanischer Glanzzeit. Erlenbach-Zürich, Verlag für Architektur, 1954. ISBN 1-904772-26-9 (Theodisce)
  • Ara Güler, Augusto Romano Burelli, John Freely, Sinan: Architect of Suleyman the Magnificent and the Ottoman Golden Age. W. W. Norton. 1992. ISBN 0-500-34120-6 (Anglice)
  • Aptullah Kuran, Ara Güler (illustrator), Mustafa Niksarli (illustrator), Mimar Sinan. Istanbul. 1986]. ISBN 3-89122-007-3 (Turcice)
  • Aptullah Kuran, Sinan: The grand old master of Ottoman architecture. Ada Press Publishers. 1987. ISBN 0-941469-00-X (Anglice)
  • Gülru Necipoglu, The Age of Sinan. Princetoniae: Princeton University Press, 2005. (Anglice)
  • J. M. Rogers, Sinan. Londinii: I. B. Tauris. 2006. ISBN 1-84511-096-X (Anglice) (Paginae selectae apud Google Books)
  • Brian Sewell, "Sinan: A Forgotten Renaissance" in Cornucopia vol. 1 no. 3 (1992) (Anglice)
  • Arthur Stratton, Sinan the Architect. Londinii: Macmillan, 1972. ISBN 0-333-02901-1 (Anglice)
Aliae encyclopaediae

Nexus externi

Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Sinan_Architectus&oldid=1859775"