Quantum redactiones paginae "Sinan Architectus" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 15:47, 21 Ianuarii 2012

Sinan (a sinistra parte, si recte distinguitur) in miniatura Ottomanica anni 1579 depictus qui anno 1566 monumentum sepulcrale Suleimani I aedificatum curat

Sinan (natus, si recte censent eruditi, circa annum 1490 in oppido Ağırnas prope Caesaream in Cappadocia; natus 17 Iulii 1588 Constantinopoli) quinquaginta annos fuit principalis Imperii Ottomanici architectus et machinator, qui se sultanis Selimo I, Suleimano I, Selimo II, et Muradi III accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; vulgo notus est nomine compendiario Mimar Sinan, scilicet "Sinan architectus".

Origo et nomen

Dies annusque natalis Sinanis incertus est. Notitiae de familia eius, quae sunt lacunosae et partim discrepantes, et in scriptis amici eius, poetae Sai Mustafa Çelebi,^[1] et in eiusdem Sinanis epistularum commercio, littera fundatoria (Vakfiye) atque epitaphio sepulcri positae sunt.^[2]^[3]

Nomen Sinanis et testificatio conversionis ad religionem Islamicam e Tuhfet-ül Mimarin a Sai Mustafa Çelebi conscripto, fol. 4b, vv. 7 et 8: "Sinān bin ʿAbdüʾl-Mennān [...] ʿAbdullāh oġlı"

Sinan filius parentum Christianorum, qui fortasse Turcice locuti sunt,^[4]^[5] in vico cappadocica Ağırnas prope Caesaream adolevit et probabiliter Iosephus sive Yusuf baptizatus est; nomen plenius probabiliter fuit Yusuf Sinan (vel Sinanüddin) bin Abdullah (vel Abdülmennan, Abdurrahman, Abdülkerim).^[6] In munere atque officio fungendo titulis insignis ut puta Koca Mimar Sinan Ağa^[7] (lingua Turcica sui temporis: Koca Mi‘mār Sinān Āġā, قوجو معمار سنان آغا) ornatus est.

Vita et opus

In Ağırnas forsitan latomus factus est. Iuvenis annis 1512/13/14 Collectione puerorum (Devşirme) praeter modum serotina Constantinopolim vectus faber eruditus et in manu tironum (acemi ocağı) exercitus est. Decenniis sequentibus plerisque sultanorum Selimi I et Suleimani I excursionibus interfuit (Calderamum, Damascus, Cairus, Belgradum, Rhodus, Mohacium, Vindobona, Tauris, Bagdatum, Corcyra, Apulia, Moldavia, etc.) eo modo multas et varias traditiones aedificandi cognoscens.

Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis Alcorani scholis (Turcice: sibyan mektebs)—exclusis. Opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.^[8] Ex omnibus aedificiis a Sinan constructis id quod summo artificio factum habetur esse Mescita Selimia in urbe Hadrianopoli.

Fontes vitae et operis Sinan

Sai Mustafa Çelebi, Tezkiret-ül Bünyan; Tezkiret-ül Ebniye; Tuhfet-ül Mimarin

Notae

↑ Howard Crane, Esra Akin und Gülru Necipoğlu: Sinan's Autobiographies: Five Sixteenth-Century Texts. Lugduni Batavorum 2006.
↑ Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 147−152
↑ John Marshall Rogers, Oxoniae 2006, S. XVf
↑ J.M. Rogers: Sinan. (Makers of Islamic Civilization). Novi Eboraci/Londinii 2007. P. 11.
↑ Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 129−131
↑ Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 131f
↑ Cafer Çelebi: Risale-i-mimariye. 1623
↑ Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, The art and architecture of Islam - 1250-1800 (New Haven, 1995) p. 218

Bibliographia

De fontibus

Howard Crane, Esra Akin, Gülru Necipoğlu, Sinan's Autobiographies: Five Sixteenth-Century Texts. Lugduni Batavorum 2006
Sai Mustafa Çelebi, Book Of Buildings: Tezkiretü'l Bünyan Ve Tezkiretü'l-Ebniye. Memoirs of Sinan The Architect. Koç Kültür Sanat Tanıtım, 2004. ISBN 975-296-017-0.

De vita et opere

Ernst Egli, Sinan, der Baumeister osmanischer Glanzzeit. Erlenbach-Zürich, Verlag für Architektur, 1954. ISBN 1-904772-26-9 (Theodisce)
Ara Güler, Augusto Romano Burelli, John Freely, Sinan: Architect of Suleyman the Magnificent and the Ottoman Golden Age. W. W. Norton. 1992. ISBN 0-500-34120-6 (Anglice)
Aptullah Kuran, Ara Güler (illustrator), Mustafa Niksarli (illustrator), Mimar Sinan. Istanbul. 1986]. ISBN 3-89122-007-3 (Turcice)
Aptullah Kuran, Sinan: The grand old master of Ottoman architecture. Ada Press Publishers. 1987. ISBN 0-941469-00-X (Anglice)
Gülru Necipoglu, The Age of Sinan. 2005. (Anglice)
J. M. Rogers, Sinan. Londinii: I. B. Tauris. 2005. ISBN 1-84511-096-X (Anglice)
Brian Sewell, "Sinan: A Forgotten Renaissance" in Cornucopia vol. 3 (Anglice)
Arthur Stratton, Sinan the Architect. Londinii: Macmillan. 1972. ISBN 0-333-02901-1 (Anglice)

Aliae encyclopaediae

Turner, J. 1996. Grove Dictionary of Art. Oxonii: Oxford University Press. ISBN 0-19-517068-7.
Wilkins, David G. "Architects." International Dictionary of Architects and Architecture. Edidit Randall J. Van Vynckt, vol. 1. Detroit: St. James Press. ISBN 1-55862-089-3.

Nexus externi

[Crane_2006-1] Howard Crane, Esra Akin und Gülru Necipoğlu: Sinan's Autobiographies: Five Sixteenth-Century Texts. Lugduni Batavorum 2006.

[2] Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 147−152

[3] John Marshall Rogers, Oxoniae 2006, S. XVf

[4] J.M. Rogers: Sinan. (Makers of Islamic Civilization). Novi Eboraci/Londinii 2007. P. 11.

[Necipoğlu_129ff-5] Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 129−131

[6] Gülru Necipoğlu, Princeton 2005, S. 131f

[7] Cafer Çelebi: Risale-i-mimariye. 1623

[8] Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, The art and architecture of Islam - 1250-1800 (New Haven, 1995) p. 218

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Linea 1: / Linea 1: @@
 {{L1}}
 [[Fasciculus:MimarSinan-Detail.jpg|thumb|Sinan (a sinistra parte, si recte distinguitur) in miniatura Ottomanica anni 1579 depictus qui anno [[1566]] monumentum sepulcrale [[Suleimanus Magnificus|Suleimani I]] aedificatum curat]]
-'''Sinan''' (natus circa annum [[1490]] probabiliter in oppido [[Ağırnas]] prope [[Caesarea in Cappadocia|Caesaream in Cappadocia]]; natus [[17 Iulii]] [[1588]] [[Constantinopolis|Constantinopoli]]) quinquaginta annos fuit principalis [[Imperium Ottomanicum|Imperii Ottomanici]] [[architectura|architectus]] et [[machina]]tor, qui se [[Sultanus|sultanis]] [[Selimus I|Selimo I]], [[Suleimanus Magnificus|Suleimano I]], [[Selimus II|Selimo II]], et [[Muradus III|Muradi III]] accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.<ref>Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, ''The art and architecture of Islam - 1250-1800'' (New Haven, 1995) p. 218</ref> Vulgo notus est nomine compendiario '''Mimar Sinan''', scilicet "Sinan architectus".
+'''Sinan''' (natus, si recte censent eruditi, circa annum [[1490]] in oppido [[Ağırnas]] prope [[Caesarea in Cappadocia|Caesaream in Cappadocia]]; natus [[17 Iulii]] [[1588]] [[Constantinopolis|Constantinopoli]]) quinquaginta annos fuit principalis [[Imperium Ottomanicum|Imperii Ottomanici]] [[architectura|architectus]] et [[machina]]tor, qui se [[Sultanus|sultanis]] [[Selimus I|Selimo I]], [[Suleimanus Magnificus|Suleimano I]], [[Selimus II|Selimo II]], et [[Muradus III|Muradi III]] accommodavit. Sinan inter primos architectos omnium temporum numeratur; vulgo notus est nomine compendiario '''Mimar Sinan''', scilicet "Sinan architectus".
 == Origo et nomen ==
@@ Linea 14: / Linea 14: @@
 In ''Ağırnas'' forsitan latomus factus est. Iuvenis annis 1512/13/14 [[Collectio puerorum|Collectione puerorum]] (''Devşirme'') praeter modum serotina [[Constantinopolis|Constantinopolim]] vectus faber eruditus et in manu tironum (''acemi ocağı'') exercitus est. Decenniis sequentibus plerisque sultanorum [[Selimus I|Selimi I]] et [[Suleimanus Magnificus|Suleimani I]] excursionibus interfuit ([[Calderamum]], [[Damascus]], [[Cairus]], [[Belgradum]], [[Rhodus]], [[Mohacium]], [[Vindobona]], [[Tauris]], [[Bagdatum]], [[Corcyra]], [[Apulia]], [[Principatus Moldaviae|Moldavia]], etc.) eo modo multas et varias traditiones aedificandi cognoscens.
-Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis [[Alcoranum|Alcorani]] scholis ([[Turcice]]: ''sibyan mektebs'')—exclusis. Suum opus summo artificio factum habetur esse [[Selimiye Mosque (Edirne)|Mescita Selimia]] in urbe [[Hadrianopolis|Hadrianopoli]].
+Omne aedificavit aedificium maius in imperio, plusquam trecentas structuras, inceptis minoribus—sicut multis [[Alcoranum|Alcorani]] scholis ([[Turcice]]: ''sibyan mektebs'')—exclusis. Opus eius summum fastigium artis Ottomanicae habetur.<ref>Sheila S. Blair et Jonathan M. Bloom, ''The art and architecture of Islam - 1250-1800'' (New Haven, 1995) p. 218</ref> Ex omnibus aedificiis a Sinan constructis id quod summo artificio factum habetur esse [[Selimiye Mosque (Edirne)|Mescita Selimia]] in urbe [[Hadrianopolis|Hadrianopoli]].
 [[Fasciculus:Edirne 7333 Nevit.JPG|thumb|[[Mescita Selimia (Edirne)|Mescita Selimia]], a Sinan [[Hadrianopolis|Hadrianopoli]] anno [[1575]] aedificata.]]