Praepositus (Francia)

Haec pars progressura est.

Praepositus (Francogallice prévôt) medio aevo primo est procurator aut superintendens in officio ecclesiastico, secundo est officialis domaniis regis Franciae. Munus eius praepositura vocatur.

Praepositus in officio ecclesiastico

In monasterio

Praepositus fratribus in monasterio erat procurator cui munus ab abbate et omnium fratrum ex consilio voluntateque demandabatur quo abbatis absentis istius potestatem accingebat ut fratrum disciplinam sustineret atque monasterii cura diligentiaque conferret faceretque omnia quae abbas praesens faciebat.

In ecclesia cathedralis

Praepositus in officio ecclesiae cathedralis, sed etiam in monasterio, erat superintendens cui munus a episcopo, de expresso consilio et assensu ecclesiae capituli, ad eiusdem praestationum praediorumque addicta curanda et de reditibus rationes ineundas demandabatur ad tempus certum. Eo modo praepositus curabat de hominibus, terris, nemoribus, reditibus, censibus, decimis, terragiis, oblationis, aquis, pratis, pascuagiis et aliis omnibus huiumodi quae ad praeposituram eius pertinebant atque coram capitulo rationem reddebat.

Praepositus in domaniis regis

Praepositus firmarius

Ante saeculum 13, exemplis ecclesiastici instigantis, praepositus in domaniis regis erat firmarius qui res regias in villis curabat vel pagis et agriculturae, pecudibus, pasturae et huiusmodi invigilabat. Munus praepositi auctione venderetur ad firmam et praefinitum tempus, generaliter temporis spatium triennio patebat, pro persona quae et de bona fama et fidela indoneaque reputata sit, sed et homo nobili loco natu et clericus vitabatur, ne illo praepositura patrimonium suum fiat aut infeudet et isto privilegia usurpentur. Cum munus ad firmam teneret istud irrevocabilis foret. Qui quantumcunque plus aliis oblatus erat huic praepositura adiudicabatur, qua de re pro se ipso per triennium praepositurae quaestum redigebat.

Praepositus custos

Ab saeculo 13 rex in custodia praeposituras potissimas demandavit, sed brevi tempore institutio ista extendetur. Praepositus custos, mercede ductus rege delectus et revocabilis fieri, praepositurae suae reditus in aerario ponere debuit.

Munera

Munus militaris :

• Si bellum ingrueret, in praepositum competebat hostem bannire, id est publico banno edicto populum convocare et in exercitum ducere, eique se praeficere.

Munus iudicialis :

• Ut iudex pedaneus senescallo vel ballivo suberat et decisionis suis appelationes ad eumdem superiorem interpositae erant.

Munus quod ad administrationem domaniis et res pecuniarias pertinebat :

Bibliographia

• Pierre-Clément Timbal et André Castaldo, Histoire des Institutions Publiques et des Faits Sociaux, Parisiis, 8e éd. 1990, Dalloz, ISBN 2-247-01046-6. (Francogallice)

Vide etiam

• Baiulus
• Podestas
• Senescalcus