Quantum redactiones paginae "Leges imperii (Imperium Romanum Sacrum)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Paginam instituit, scribens ''''Leges imperii'''<ref>Cf. Bibliographia (Hoffmann: Dissertatio)</ref> fuerunt normae Imperii Romani Sacri a [[potestas legifera|potestate ...'
 
Linea 1: Linea 1:
{{Pagina non annexa}}
'''Leges imperii'''<ref>Cf. Bibliographia (Hoffmann: Dissertatio)</ref> fuerunt normae [[Imperium Romanum Sacrum|Imperii Romani Sacri]] a [[potestas legifera|potestate legifera]] eiusdem edictae.
'''Leges imperii'''<ref>Cf. Bibliographia (Hoffmann: Dissertatio)</ref> fuerunt normae [[Imperium Romanum Sacrum|Imperii Romani Sacri]] a [[potestas legifera|potestate legifera]] eiusdem edictae.


Rogationem legis ferre imprimis imperatori competit, sed etiam collegio [[Princeps Elector Imperii|principum electorum]] concessa erat rogatio. Rogatio imperatoris primo ad collegium electorum lata est, quorum sententia („relatio“ dicta) collegio principum dominorumque [[urbs imperialis|urbium imperialium]] ad „correctionem“ relata est. Consensu impetrato urbes imperiales assentire oportuit. Talis trium collegiorum sententia „consultum“ sive „suffragium imperii“ appellata est. Quae, ut fieret lex, ab imperatore „resolutione“ approbanda erat. Sententia approbata („conclusum imperii“) a imperatore „lex imperii“ promulgari potuit. Si imperator autem assensionem vetuit, conclusum imperii vi caruit, in imperatorem ergo ius vetandi absolutum competit.
Rogationem legis ferre imprimis imperatori competit, sed etiam collegio [[Princeps Elector Imperii|principum electorum]] concessa erat rogatio. Rogatio imperatoris primo ad collegium electorum lata est, quorum sententia („relatio“ dicta) collegio principum dominorumque [[urbs imperialis|urbium imperialium]] ad „correctionem“ relata est. Consensu impetrato urbes imperiales assentire oportuit. Talis trium collegiorum sententia „consultum“ sive „suffragium imperii“ appellata est. Quae, ut fieret lex, ab imperatore „resolutione“ approbanda erat. Sententia approbata („conclusum imperii“) a imperatore „lex imperii“ promulgari potuit. Si imperator autem assensionem vetuit, conclusum imperii vi caruit, in imperatorem ergo ius vetandi absolutum competit.


Diu leges imperii ultima cuiusque [[Diaeta imperii|diaetae]] sessione nomine „recessus imperii“ publicatae sunt. Ultimus recessus eius modi anno [[1654]] [[Ratisbona]]e pronuntiatus est, qui nomine „[[Recessus Imperii Novissimus]]“<ref>In interrete: [http://www.scribd.com/doc/36706530/Jungste-Reichsabschied-Recessus-Imperii-Novus] et apud Vicifontem: [http://de.wikisource.org/wiki/J%C3%BCngster_Reichsabschied]</ref> notus est.
Diu leges imperii ultima cuiusque [[Diaeta imperii|diaetae]] sessione nomine „recessus imperii“ publicatae sunt. Ultimus recessus eius modi anno [[1654]] [[Ratisbona]]e pronuntiatus est, qui nomine „[[Recessus Imperii Novissimus]]“<ref>In interrete: [http://www.scribd.com/doc/36706530/Jungste-Reichsabschied-Recessus-Imperii-Novus] et apud Vicifontem: [http://de.wikisource.org/wiki/J%C3%BCngster_Reichsabschied]</ref> notus est.

Emendatio ex 00:56, 19 Ianuarii 2011

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.

Interpretationes vernaculae

Leges imperii[1] fuerunt normae Imperii Romani Sacri a potestate legifera eiusdem edictae.

Rogationem legis ferre imprimis imperatori competit, sed etiam collegio principum electorum concessa erat rogatio. Rogatio imperatoris primo ad collegium electorum lata est, quorum sententia („relatio“ dicta) collegio principum dominorumque urbium imperialium ad „correctionem“ relata est. Consensu impetrato urbes imperiales assentire oportuit. Talis trium collegiorum sententia „consultum“ sive „suffragium imperii“ appellata est. Quae, ut fieret lex, ab imperatore „resolutione“ approbanda erat. Sententia approbata („conclusum imperii“) a imperatore „lex imperii“ promulgari potuit. Si imperator autem assensionem vetuit, conclusum imperii vi caruit, in imperatorem ergo ius vetandi absolutum competit.

Diu leges imperii ultima cuiusque diaetae sessione nomine „recessus imperii“ publicatae sunt. Ultimus recessus eius modi anno 1654 Ratisbonae pronuntiatus est, qui nomine „Recessus Imperii Novissimus[2] notus est.

Ab anno 1663 comitia imperii forma „deputationis imperii“ continuo Ratisbonae consilium habuerunt, quare Comitia perpetua dicta sunt.

Leges fundamentales

Maximi momenti quaedam leges imperii fundamentales erant:


Bibliographia

  • Hoffmann, Christian Gottfried: Dissertatio Juris Publici De Ratione Interpretandi Leges Imperii Romano-Germanici Publicas, Occas. Art. V. §. 50 & 56. Art. VIII. § 2. XVII. § 3 Pac. Osnabr. Lipsiae 1720
  • Vox „Reichsgesetze“, in: Meyers Konversations-Lexikon, 1888, in interrete: [3]

Notae

  1. Cf. Bibliographia (Hoffmann: Dissertatio)
  2. In interrete: [1] et apud Vicifontem: [2]