|Charta=Map_of_comune_of_Prignano sulla Secchia_(province_of_Modena,_region_Emilia-Romagna,_Italy).svg
|PostScripta=
}}
'''Perennianum'''<ref>Nomen ratione restitutum.</ref> {{victio|Perennianum|i|n}} sive '''Perinianum'''<ref>Edictum anno 898 divulgatum (vide infra).</ref> {{victio|Perinianum|i|n}} (alia nomina: ''Prennianum''<ref>[https://books.google.it/books?id=kYhPAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=it#v=onepage&q&f=false Dizionario topografico-storico degli stati Estensi. Opera postuma. - Modena, tipogr. Camerale 1824-25 (Google eBook) - Girolamo Tiraboschi, tipogr. Camerale, 1825]</ref>, ''Prignanum''<ref>[https://books.google.it/books?id=kYhPAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=it#v=onepage&q&f=false Dizionario topografico-storico degli stati Estensi. Opera postuma. - Modena, tipogr. Camerale 1824-25 (Google eBook) - Girolamo Tiraboschi, tipogr. Camerale, 1825]</ref>) ([[Lingua Italiana|Italiane]]: ''[[:it:Prignano sulla Secchia|Prignano sulla Secchia]]'') est [[oppidum]] [[Italia]]e et [[Commune Italiae|municipium]], circiter 3 750 incolarum, in [[Regio Italiae|Regione]] [[Aemilia-Romania]] et in [[Provincia Mutinensis|Provincia Mutinensi]] situm. Incolae ''Perennianenses'' appellantur.
'''Perennianum'''<ref>Nomen ratione restitutum.</ref> {{victio|Perennianum|i|n}} sive '''Perinianum'''<ref>Edictum anno 898 divulgatum (vide infra).</ref> {{victio|Perinianum|i|n}} (alia nomina: ''Prennianum''<ref>[https://books.google.it/books?id=kYhPAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=it#v=onepage&q&f=false Dizionario topografico-storico degli stati Estensi. Opera postuma. - Modena, tipogr. Camerale 1824-25 (Google eBook) - Girolamo Tiraboschi, tipogr. Camerale, 1825]</ref>, ''Prignanum''<ref>[https://books.google.it/books?id=kYhPAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=it#v=onepage&q&f=false Dizionario topografico-storico degli stati Estensi. Opera postuma. - Modena, tipogr. Camerale 1824-25 (Google eBook) - Girolamo Tiraboschi, tipogr. Camerale, 1825]</ref>) ([[Lingua Italiana|Italiane]]: ''[[:it:Prignano sulla Secchia|Prignano sulla Secchia]]'') est [[oppidum]] [[Italia]]e et [[Commune Italiae|municipium]], circiter 3 750 incolarum, in [[Regio Italiae|Regione]] [[Aemilia-Romania]] et in [[Provincia Mutinensis|Provincia Mutinensi]] situm. Incolae ''Perennianenses'' appellantur.
Linea 49:
Linea 8:
Fasciculus:Corona di comune.svg|''[[Municipium Italiae]]''
Fasciculus:Corona di comune.svg|''[[Municipium Italiae]]''
</gallery>
</gallery>
=== Sententia ===
== Geographia ==
== Geographia ==
* [[Aemilia]] (''terra''),
* [[Aemilia]] (''terra''),
== Oeconomia ==
== De historia loci et nominis ==
== De historia loci et nominis ==
Prima hominum indicia huius sedis ex [[Neolithicum|aetate neolithica]] sunt, ut ex reliquiis vici antiquissimi intellegi potest. Incolae primi [[Ligures|Ligurum]] stirpis fuisse videntur. Deinde per longam saeculorum seriem subsecutae sunt Etruscorum, Gallorum, Romanorum habitationes. Cippi votivi et utensilia varia ad aetatem Romanam pertinere videntur. Postea Longobardi, qui hoc in territorio suis finibus et [[Exarchatus Ravennas|exarchatui Ravennati]] confini guerribant vel clandestine belligerabant, ut locos idoneos, sicut Perennianum, expugnarent.
Prima hominum indicia huius sedis ex [[Neolithicum|aetate neolithica]] sunt, ut ex reliquiis vici antiquissimi intellegi potest. Incolae primi [[Ligures|Ligurum]] stirpis fuisse videntur. Deinde per longam saeculorum seriem subsecutae sunt Etruscorum, Gallorum, Romanorum habitationes. Cippi votivi et utensilia varia ad aetatem Romanam pertinere videntur. Postea Longobardi, qui hoc in territorio suis finibus et [[Exarchatus Ravennas|exarchatui Ravennati]] confini guerribant vel clandestine belligerabant, ut locos idoneos, sicut Perennianum, expugnarent.
[[Carolingorum stirps|Carolingis]] imperium suscipientibus parte secunda [[Saeculum 8|saeculi VIII]] Perennianum in conspectum historiae primum prodiit, nam nomen eius variis formis in diversis diplomatibus ad ecclesiasticas loci conditiones relatis apparet. In diplomate a [[Carolus Magnus|Carolo Magno]], [[Franci|Francorum]] et [[Langobardi|Langobardorum]] rege, die [[7 Iunii]] [[781]] [[Papia]]e dato confinia [[Dioecesis Regiensis in Aemilia-Guastallensis|Dioecesis Regiensis in Aemilia]] determinantur. Hoc in documento nomen oppidi prima vice apparet scriptum ''Periniana''. Mortuo Carolo Magno anno 814 imperium in discrimen venit et quidem in pericula incurrit adlata rapinis [[Normanni|Normannorum]], incursionibus [[Saraceni|Saracenorum]], invasionibus [[Hungari|Hungarorum]]. [[Berengarius Foroiuliensis (imperator)|Berengarius I]], rex Italiae, qui progeniem maternam a Carolo Magno proferebat, Papiae versatus die [[6 Novembris]] [[898]] edictum edidit, quo omnia bona canonica Ecclesiae Cathedralis [[Regium Lepidi|Regiensis]] confirmavit. Hoc in edicto scriptum est ''Perinianum''. [[Henricus II (imperator)|Henricus II]], imperator [[Sacrum Romanum Imperium|Sacri Romani Imperii]], in edicto circa annum 1020 dato, quo ecclesiae Regiensis privilegia confirmavit, Perennianum ''Pregnanum'' appellavit. Etiam aliae formae nominis in scriptis mediaevalibus inveniuntur, sicut ''Prennianum, Piriniana, Pirinianum, Prinianum''.
[[Carolingorum stirps|Carolingis]] imperium suscipientibus parte secunda [[Saeculum 8|saeculi VIII]] Perennianum in conspectum historiae primum prodiit, nam nomen eius variis formis in diversis diplomatibus ad ecclesiasticas loci conditiones relatis apparet. In diplomate a [[Carolus Magnus|Carolo Magno]], [[Franci|Francorum]] et [[Langobardi|Langobardorum]] rege, die [[7 Iunii]] [[781]] [[Papia]]e dato confinia [[Dioecesis Regiensis in Aemilia-Guastallensis|Dioecesis Regiensis in Aemilia]] determinantur. Hoc in documento nomen oppidi prima vice apparet scriptum ''Periniana''. Mortuo Carolo Magno anno 814 imperium in discrimen venit et quidem in pericula incurrit adlata rapinis [[Normanni|Normannorum]], incursionibus [[Saraceni|Saracenorum]], invasionibus [[Hungari|Hungarorum]]. [[Berengarius Foroiuliensis (imperator)|Berengarius I]], rex Italiae, qui progeniem maternam a Carolo Magno proferebat, Papiae versatus die [[6 Novembris]] [[898]] edictum edidit, quo omnia bona canonica Ecclesiae Cathedralis [[Regium Lepidi|Regiensis]] confirmavit. Hoc in edicto scriptum est ''Perinianum''. [[Henricus II (imperator)|Henricus II]], imperator [[Sacrum Romanum Imperium|Sacri Romani Imperii]], in edicto circa annum 1020 dato, quo ecclesiae Regiensis privilegia confirmavit, Perennianum ''Pregnanum'' appellavit. Etiam aliae formae nominis in scriptis mediaevalibus inveniuntur, sicut ''Prennianum, Piriniana, Pirinianum, Prinianum''.
''Pregnanum'' (c. 1020) et ''Prenianu'' (1092)<ref>[http://www.prignanoinforma.it/index.php?option=com_content&view=article&id=26&Itemid=133 Pagina domestica].</ref> formae sunt simillimae appellationi Italianae. ''Periniana'' (781) et ''Perinianum'' (814), formae antiquissimae, paene omnium consensu ad nomen Romanum q.e. ''Perennius'' reductum est,<ref>Berti (1953: 9-11).</ref> quod nomen, quamquam rarum, inscriptionibus testatum est.<ref>Aubert & al. (1988: 96).</ref> Quippe cum nomina locorum habitabilium saepe ex fundi possessoris nomine originem ducant, expedivit cogitare de fundo aut praedio Perenniano agi, cuius possessor Perennius quidam fuerit. Notandum igitur est ''Perennianum'' esse nomen ratione restitutum.
''Pregnanum'' (c. 1020) et ''Prenianu'' (1092)<ref>[https://web.archive.org/web/20120615162852/http://www.prignanoinforma.it/index.php?option=com_content&view=article&id=26&Itemid=133 Pagina domestica].</ref> formae sunt simillimae appellationi Italianae. ''Periniana'' (781) et ''Perinianum'' (814), formae antiquissimae, paene omnium consensu ad nomen Romanum q.e. ''Perennius'' reductum est,<ref>Berti (1953: 9-11).</ref> quod nomen, quamquam rarum, inscriptionibus testatum est.<ref>Aubert & al. (1988: 96).</ref> Quippe cum nomina locorum habitabilium saepe ex fundi possessoris nomine originem ducant, expedivit cogitare de fundo aut praedio Perenniano agi, cuius possessor Perennius quidam fuerit. Notandum igitur est ''Perennianum'' esse nomen ratione restitutum.
Prima hominum indicia huius sedis ex aetate neolithica sunt, ut ex reliquiis vici antiquissimi intellegi potest. Incolae primi Ligurum stirpis fuisse videntur. Deinde per longam saeculorum seriem subsecutae sunt Etruscorum, Gallorum, Romanorum habitationes. Cippi votivi et utensilia varia ad aetatem Romanam pertinere videntur. Postea Longobardi, qui hoc in territorio suis finibus et exarchatui Ravennati confini guerribant vel clandestine belligerabant, ut locos idoneos, sicut Perennianum, expugnarent.
Carolingis imperium suscipientibus parte secunda saeculi VIII Perennianum in conspectum historiae primum prodiit, nam nomen eius variis formis in diversis diplomatibus ad ecclesiasticas loci conditiones relatis apparet. In diplomate a Carolo Magno, Francorum et Langobardorum rege, die 7 Iunii781Papiae dato confinia Dioecesis Regiensis in Aemilia determinantur. Hoc in documento nomen oppidi prima vice apparet scriptum Periniana. Mortuo Carolo Magno anno 814 imperium in discrimen venit et quidem in pericula incurrit adlata rapinis Normannorum, incursionibus Saracenorum, invasionibus Hungarorum. Berengarius I, rex Italiae, qui progeniem maternam a Carolo Magno proferebat, Papiae versatus die 6 Novembris898 edictum edidit, quo omnia bona canonica Ecclesiae Cathedralis Regiensis confirmavit. Hoc in edicto scriptum est Perinianum. Henricus II, imperator Sacri Romani Imperii, in edicto circa annum 1020 dato, quo ecclesiae Regiensis privilegia confirmavit, Perennianum Pregnanum appellavit. Etiam aliae formae nominis in scriptis mediaevalibus inveniuntur, sicut Prennianum, Piriniana, Pirinianum, Prinianum.
Pregnanum (c. 1020) et Prenianu (1092)[5] formae sunt simillimae appellationi Italianae. Periniana (781) et Perinianum (814), formae antiquissimae, paene omnium consensu ad nomen Romanum q.e. Perennius reductum est,[6] quod nomen, quamquam rarum, inscriptionibus testatum est.[7] Quippe cum nomina locorum habitabilium saepe ex fundi possessoris nomine originem ducant, expedivit cogitare de fundo aut praedio Perenniano agi, cuius possessor Perennius quidam fuerit. Notandum igitur est Perennianum esse nomen ratione restitutum.
Aubert, Jean-Jacques & Lenz, John R. & Roth, Jonathan & Sheridan, Jennifer A. (1988). Nine unpublished Latin inscriptions at Columbia University. Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 73: 91–97.
Berti, Giovanni (1953). Prignano: notizie e ricerche storiche. Modena: P. Toschi.
Perennianum
.svg)
Collocatio finium Municipii in Provincia Mutinensi.