Scahuningi

Insigne	Tabula geographica
Nomen Latinum:	Scahuningi
Nomen Germanicum:	Schöningen
Nomina Latina alia:
Situs Scahuningi in Circulo Helmstadiensi
Indicia fundamentalia
Terra foederalis:	Saxonia Inferior
Provincia:
Circulus rusticanus:	Circulus Helmstadiensis
Coordinata geographica:	52° 08′ 20″ Sept., 10° 58′ 11″ Ort.
Altitudo:	126 supra mare
Area:	35,36 km²
Numerus incolarum:	11.347 (tempus Decembris 2011)
Coniunctio communium cum:	Beni Hassen (Tunesia), Solotschiw (Ucraina), Outokumpu (Finnia), Oschersleben (Saxonia-Anhaltinum)
Spissitudo incolarum:	335 per chiliometrum quadratum
Numerus cursualis:	38364
Praefixum telephonicum:	05352
Nota autocineti:	HE
Nota magistratus communalis:	03 1 54 019
UN/LOCODE:
NUTS-Regio:
Inscriptio cursualis magistratus:	Markt 1 38364 Schöningen
Pagina interretialis:	www.schoeningen.de
Res politicae
Magister civium :	Henricus Bäsecke (nullius factionis)

Scahuningi ex aeroplano visi

Scahuningi (Theod. Schöningen) est commune Saxoniae Inferioris et ad Circulum Helmstadiensem pertinet. Ad Scahuningos etiam vici Esbeck atque Hoiersdorf pertinent.

Historia

Hastae Scahuningorum in terra submersae repertae sunt

Scahuningorum annis 1992 - 2009 hastae antiquissimae hominibus factae repertae sunt. Quae circa annos tricenta milia habent. Anno 747 Scahuningi primo in actis descripti sunt, una cum Ohrum communi. Et Pippinus III maior domus Francorum et Carolus Magnus et anno 994/995Otto III imperator hunc locum adierunt. Postea possessio Guelphorum factum est. Annis 1807 - 1813 pars Regni Westphaliae erat. Tum ad Ducatum Brunsvici, ab anno 1918 ad Rem Publicam Brunsvicum pertinuit. Ab anno 1946 pars Saxoniae Inferioris est. Anno 1974 vici supra dicti ad Scahuningos adiuncti sunt.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Scahuningos spectant.

• Pagina communis Scahuningorum

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!