Sabbatum in religione Christiana

Sabbatum in religione Christiana varia, secundum confessionem, significat. Observantiae sabbati discerni possunt traditiones tres:

Sabbatum die Saturni observatum, sicut est in religione Iudaica, e.g. in Ecclesia Adventistarum Septimi Diei
Sabbatum die Solis observatum, praecipue apud Puritanos Britanniae et Americae Septentrionalis
Sabbatum non observatum, saepe interpretationis typologicae notionis Sabbati causa

Ad hoc Latine sabbatum vel sabbata (pl.) aliquando ut synonynum diei Saturni usurpatur, exempli gratia, apud Suetonium: "Diogenes grammaticus, disputare sabbatis Rhodi solitus, venientem eum, ut se extra ordinem audiret, non admiserat ac per servolum suum in septimum diem distulerat."^[1] In aliquibus linguis Europaeis verba derivata ex Latino sabbatum vel Graeco Σάββατον pro die Saturni absolute adhibentur, exempli gratia, Hispanice sábado, Italiane sabato, Francogallice samedi (ex sermone vulgari *sambati dies), Theodisce Samstag,^[2] Russice суббота subbota, Graece hodierne Σάββατο.

Notae

↑ Lewis & Short, s.v. "sabbatum"; Suetonius, libri de Tiberio capitulo 32.
↑ In nonnullis autem regionibus dicitur Sonnabend (i.e. vesper (antecedens diem) Soli) vel Satertag (i.e. dies Saturni).

Nexus externi

De vocabulo apud Lewis et Short, Du Cange, et Dictionary of Medieval Latin from British Sources

[1] Lewis & Short, s.v. "sabbatum"; Suetonius, libri de Tiberio capitulo 32.

[2] In nonnullis autem regionibus dicitur Sonnabend (i.e. vesper (antecedens diem) Soli) vel Satertag (i.e. dies Saturni).

[1]

[2]