Raphael Caldera
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 24 Ianuarii 1916; San Felipe
Obitus: 24 Decembris 2009; Caracae
Patria: Venetiola
Nomen nativum: Rafael Antonio Caldera Rodríguez
Obitus: 24 Decembris 2009; Caracae
Patria: Venetiola
Nomen nativum: Rafael Antonio Caldera Rodríguez
Officium
Officium: member of the Chamber of Deputies of Venezuela, President of Venezuela
Munus: politicus, professor, sociologus, Causidicus, faculty member
Patronus: Universitas Centralis Venetiolana
Munus: politicus, professor, sociologus, Causidicus, faculty member
Patronus: Universitas Centralis Venetiolana
Consociatio
Familia
Coniunx: Alicia Pietri
Proles: Juan José Caldera
Proles: Juan José Caldera
Memoria
Laurae: Cross of the Tree of Guernica, Collar of the Order of Isabella the Catholic, Crux magna Legionis Honoris, Ordo Stellae Dacoromaniae, Knight Grand Cross of the Order of St. Gregory the Great, Collar of the Order of Pope Pius IX, Knight Grand Cross with Collar of the Order of Merit of the Italian Republic, National Order of Merit, Order of Boyacá, Order of the Condor of the Andes, Ordo Crucis Meridionalis, Order of Merit, Order of the Liberator General San Martín, National Order of Merit, Order of José Matías Delgado, National Order of the Cedar, Order of Vytautas the Great, Order of the Aztec Eagle, Ordo Leonis Nederlandici, Order of Christopher Columbus, Order of the Sun of Peru, Order of Merit for Distinguished Services, Grand Cross of the Order of Charles III, Order of the Yellow Star, Grand Collar of the Order of Prince Henry, honorary doctor of the Renmin University of China, Medal of the Oriental Republic of Uruguay
Sepultura: East Cemetery
Sepultura: East Cemetery

Raphael Caldera anno 1994.
Raphael Antonius Caldera Rodríguez (natus Sancti Philippi in urbe die 24 Ianuarii 1916; Caracis mortuus die 24 Decembris 2009 fuit causidicus et politicus Venetiolanus, qui, bis praeses civitatis electus, duo spatia magistratús habuit (annis 1969–1974 et 1994–1999), dux democratice creatus qui civitatem maxime longuinque saeculo vicensimo gubernavit.[1]
Constat inter historicos Caldera unum e conditoribus formulae politicae Venetiolanae,[2] unum e principalibus Constitutionis anni 1961 architectis, et unum ex auctoribus motús democratiae Christianae in America Latina fuisse.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Rafael Caldera (Cognitio Books).
- ↑ Martz 1991: 439.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Arraiz Luca, Rafael, comp. 2016. Rafael Caldera: Estadista y Pacificador Caracis: Ediciones B Venezuela.
- Caballero, Manuel. 2004. La gran marcha del presidente Caldera. Caracis: Editorial Alfa.
- Cárdenas, Rodolfo José. "¿Cómo es Caldera?"
- Carthay, Gehard. 1987. Caldera y Betancourt. Caracis: Ediciones Centauro.
- Ewell, Judith. 1984. Venezuela: A Century of Change. Stanfordiae in California: Stanford University Press. ISBN 0804712131.
- Grisanti, Luis Xavier. Caldera y el nacionalismo energético.
- Grisanti, Luis Xavier. La gestión económica y energética del presidente Caldera I y II.
- Herman, Donald L. 1980. Christian Democracy in Venezuela.
- Martz, John D. 1991. "Venezuela, Colombia, and Ecuador." In Latin America, Its Problems and Its Promise, ed. secunda, ed. Jan Knippers Black. Boulder in Colorato: Westview Press.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Raphaelem Caldera spectant. |
![]() |
Lexica biographica: • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Encyclopædia Britannica • Store norske leksikon |
Praesides Venetiolae