Poëtaster (Jonson)
Poëtaster est ludus scaenicus satyricus a Beniamino Jonson Anglice scriptus, anno 1601 doctus, anno 1602 editus. Hoc opere Jonson "Poetomachiam" seu bellum scaenarum gerit scriptoresque aemulos Ioannem Marston et Thomam Dekker illudit.[1] Appellatione Neolatina "poëtaster", ab Erasmo invento, Beniaminus Jonson (qui primus scriptorum Anglicorum adhibitus est)[2] hic Ioannem Marston cognominat.
Res mythistorice a Jonson in fabula evocatae sunt amores Ovidii et Iuliae, Cena Dodecatheos seu duodecim deorum (re vera ab Augusto data, sed hic ab Ovidio), necnon exsilium huius poëtae Tomis ad litora Ponti Euxini.
Editiones
[recensere | fontem recensere]- 1905 : Herbert S. Mallory, ed., Poetaster, by Ben Jonson. Novi Eboraci: Holt (Textus apud Google Books)
- 1995 : Tom Cain, ed., Ben Jonson: Poetaster. Mancunii: Manchester University Press. ISBN 0-7190-1549-9
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ James Loxley, The Complete Critical Guide to Ben Jonson. Londinii: Routledge, 2002.
- ↑ Jonson, Cynthia's Revels actus 2 scaena 4.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
AUGUSTUS CÆSAR. MECOENAS. MARC. OVID. COR. GALLUS. PROPERTIUS. FUS. ARISTUS. PUB. OVID. VIRGIL. HORACE. TREBATIUS. LUPUS. TUCCA. CRISPINUS. HERMOGENES. DE. FANNIUS. ALBIUS.. MINOS. HISTRIO. PYRGUS. LICTORS. JULIA. CYTHERIS. PLAUTIA. CHLOE. MAIDS. | ||