Lingua synthetica

Lingua synthetica possidet flexionem, i.e. coniugationem et declinationem. Multae linguae Indoeuropaeae et enim lingua Latina syntheticae sunt.

Grammatica et definitio

Ut nomen prodit, linguae syntheticae formas categoriarum grammaticalium (autem modo partim!)—coniunctivus, futurum, ablativus etc.—synthetice exstruunt. Ergo sunt frequentissime terminationes (suffixum), rarius altera instrumenta. Contraria exstruere formas "analytice".

Comparemus:

• Lingua Theodisca coniunctivum "II" (coniunctivo imperfecti latino aquabilis) duobus modis formare potest: Synthetice "er wäre" (sein, "esse" → thema verbi secunda/praeteriti war- → alternatione diphtongo ä (ab a) coniunctivus II) vs. analytice "er würde (coniunctivus II verbi werden, "fuere, escere") sein (infinitivus verbi sein, "esse")" (esset).
• Lingua Anglica nullas terminationes personales (exceptum suffixum -s, sed modo in praesente) possidet, utitur pronominibus personalibus. I/you/he(she, it)/we/you/they speak est analytica. Sed Linguae Hispanicae omni persona suffixum est: Hablo/as/a/amos/áis/an (dico, dicis, dicit...)

Exempla

• Lingua Sanscrita
• Lingua Latina
• Lingua Gothica
• Lingua Graeca
• Lingua Hispanica

Nexus interni

• Typologia linguistica

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!