Lingua Picena Meridionalis

E Vicipaedia

Lingua Picena Meridionalis[1][2] fuit sermo Indoeuropaeus familiae linguarum Italicarum Oscoumbricarum quo Piceni, gens Piceni meridionalis, utebantur, gens quondam in hodierno in medio-orientalis Paeninsulae Italicae regione adhibita, loquebantur.

Inscriptiones[recensere | fontem recensere]

  • Postin viam videtas tetis tokam alies esmen vepses vepeten.
  • Apaes qupat esmin pupuns nin mefim veiat vepeti.
  • Mei Aniom ombrijen akren posti iknam puti knuskem dunoi defia ufflu tefei.
  • Matereih patereih qolof itur pirquoih arith imih puih pupunum estufek apaius adstaiuh suais manus menitinum.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Giacomo Devoto, Gli antichi Italici, 2a ed. Firenze, Vallecchi, 1951.
  2. Vittore Pisani, Le lingue dell'Italia antica oltre il latino, Torino, Rosenberg & Sellier, 1964. ISBN 978-88-7011-024-1