Lechus Engelking
Lechus Maria Engelking (Polonice Leszek Maria Engelking, natus Chorzów in oppido Silesiae Superioris die 2 Februarii 1955; mortuus die 22 Octobris 2022) fuit poeta, scriptor progymnasmatis, scriptor mythistoriarum, interpres, iudex litterarum, philologus, academicus, et lector Polonicus.
Alumnus Universitatis Varsoviensis apud Universitatem Lodziensem docebat.
Libri[recensere | fontem recensere]
- Szczęście i inne prozy, 2007
- Autobus do hotelu Cytera, 1979
- Haiku własne i cudze, 1991
- Mistrzyni kaligrafii i inne wiersze, 1994
- Dom piąty, 1997
- I inne wiersze, 2000
- Muzeum dzieciństwa, 2011
- Komu kibicują umarli?, 2013
- Wyspy na jeziorze,1988, anthologia
- Helgus Pastier, Carolus Chmel, Ioannes Kolenič, Oko za ząb. Trzej współcześni poeci słowaccy, 2006, anthologia
- Maść przeciw poezji. Przekłady z poezji czeskiej, 2008, anthologia
- Vladimir Nabokov, 1989
- Vladimir Nabokov. Podivuhodný podvodník,1997, in lingua Bohemica
- Surrealizm, underground, postmodernizm. Szkice o literaturze czeskiej, 2001
- Codzienność i mit. Poetyka, programy i historia Grupy 42 w kontekstach dwudziestowiecznej awangardy i postawangardy, 2005
- Chwyt metafizyczny. Vladimir Nabokov - estetyka z sankcją wyższej rzeczywistości, 2011
- Vid cioho ne vmyrajut..., 1997, in lingua Ucrainica
- A jiné básně a jiné básně, 1998, in lingua Bohemica
- Your Train the Local, 2001, in lingua Anglica
- Paulina’s House, 2002, in lingua Anglica
- Zanechala si odtlačky prstov na mojej koži, 2005, in lingua Slovaca
- Museo de la infancia, 2010, in lingua Hispanica
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Lechum Engelking spectant. |