Latomiae
Latomiae[1] (vel lautumiae, vel latumiae, Graece λατομίαι) fuerunt carcer publicus Syracusis. Quem carcerem Cicero sic describit:
"Lautumias Syracusanas omnes audistis, plerique nostis. Opus est ingens, magnificum, regum ac tyrannorum; totum est e saxo in mirandam altitudinem depresso et multorum operis penitus exciso; nihil tam clausum ad exitum, nihil tam saeptum undique, nihil tam tutum ad custodiam nec fieri nec cogitari potest."
Hic per plures menses Athenienses et eorum socii a Syracusanis anno 413 a.C.n. ad septem milia capti, multi in angusto loco, custoditi sunt. Exeunte septimo libro Historiarum Thucydides[2] eorum miserrimam condicionem describebat. Cotylam aquae et cotylas frumenti binas tantum accipiebant. Inter faeces et cadavera vitam agebant. Nocte algebant, per diem nihil a solis ardore tegebat. Sic morbis conficiebantur.
De nomine[recensere | fontem recensere]
Latomiae Syracusanae ita nuncupatae sunt quia omnes e vivo lapide excisae sunt. Nomen inde translatum est ad Tullianum carcerem, qui Romae erat.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑
Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis
- ↑ VII.87
