Hyperekplexia
Hyperekplexia (ICD-10: G25.8), Latine "adventus nec opinatus supra modum", est morbus neurologicus cum responso perterrendi post stimulos externos tactiles vel acusticos velut cum incremento tensionis muscularis (hypertonia) et myoclonis. Hyperekplexia classica cum variis defectis geneticis et neurotransmissione aminoacidi glycini iuncta est. Examinatio EEG undas pathologicas non ostendit.
Pathophysiologia[recensere | fontem recensere]
Neurotransmissor glycini[recensere | fontem recensere]
Glycinum est neurotransmissor cum effectibus inhibentibus, imprimis in medulla spinali, trunco encephali, et retina inventus. Glycinum in medulla spinali et trunco encephali receptoria glycini inotropica obsidet, quibus influxum chlori neuron inhibentem (potentialem postsynapticam inhibentem) perficit. Est etiam cofactor glutamatergicorum receptoriorum NMDA.
Genetica[recensere | fontem recensere]
Mutationes geneticae ad neurones prae- et postsynaptica spectant.
- Genum GLRA1 (5q32) — receptorium glycini cum subunitate alpha abnormali[1]
- Genum GLRB — receptorium glycini cum subunitate beta abnormali[2]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Tijssen M. A., Shiang R., van Deutekom J., Boerman R. H., Wasmuth J. J., Sandkuijl L. A., Frants R. R., Padberg G. W. (Iun 1995). "Molecular genetic reevaluation of the Dutch hyperekplexia Family". Archives of neurology 52 (6): 578-82
- ↑ Meyer G., Kirsch J., Betz H., Langosch D. (Sep 1995). "Identification of a gephyrin binding motif on the glycine receptor beta subunit". Neuron 15 (3): 563-72