Electroencephalogramma
 |
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Electroencephalogramma (EEG) est descriptio graphica industria electrica cerebri. Non invasivus methodus electrophysiologicus electroencephalographia vocatur, apparatus cum quo EEG deducitur instrumentum electroencephalographum.
Curvae electroencephalogrammae electrodis ad capitis cutem affixis nascuntur. Numerus velut locus conductorum EEG conventione systematis 10/20 sancti sunt, quapropter investigationes et interpretationes ubilibet aeque tractantur.
Electrocardiogramma diagnosis morborum comitialum velut perturbationum somni magnum momentum habet.
Interpretatio electroencephalogrammae[recensere | fontem recensere]
Electroencephalogramma methodus graphicus actionum electricarum cerebri imprimis contemplatione diversorum undarum fit. Undae electroencephalogrammae secundum frequentias, amplitudines et formas multiplices sunt. Investigans EEG se inter undas normales et non normales distingui oportere significat.
Typi undarum elementa generalia[recensere | fontem recensere]
Conferatur pagina principalis Unda cerebri.| Frequentia | Nomen | EEG | Significatio |
|---|---|---|---|
| > 40 Hz | gamma |  |
|
| 13–39 Hz | beta |  |
interdum medicamenta ut grex benzodiazepinorum rhythmus beta generet |
| 7–13 Hz | alpha[1] |  |
rhythmus normalis, in senectute tardius (saepe 7.5 - 9 Hz) |
| 4 – 7 Hz | theta |  |
Generator: hippocampus? |
| 0.5–4 Hz | delta |  |
Nexus interni
- Cerebrum
- Electrocardiographia
- Morbus comitialis
- Psychologia cognitiva
- Somnus
- Stimulatio nervi vagi
- Systema excitans reticulare ascendens
Historia[recensere | fontem recensere]
Anno 1875 Anglico Ricardo Caton (1842-1926), Liverpolii, ope galvanometrorum apud mammalia undas electricas investigari contigit, anno 1890 physiologo Polonico Adolpho Beck (1863-1942) oscillationes rhythmicas. Anno 1924 demum Germanicus Hans Berger (1873-1941) primum EEG apud hominem demonstravit[2].
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Lopes Da Silva FH, Vos JE, Storm Van Leeuwen W (1977). "The cortical source of the alpha rhythm". Neurosci Lett 76: 237-41
- ↑ Haas L. F. (Ian 2003). "Hans Berger (1873-1941), Richard Caton (1842-1926), and electroencephalography". Journal of neurology, neurosurgery, and psychiatry 74 (1): 9
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Schomer DL, Lopez Da Silva FH (2018). Niedermeyer's Electroencephalography: Basic Principles, Clinical Applications, and Related Fields. Lippincott Williams.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Foederationis internationalis neurophysiologiae clinicalis situs interretialis. (Anglice)