Glucagon
Jump to navigation
Jump to search
Exemplar structurae molecularis glucagonis
Glucagon (gen. glucagonis m. - de verbis Graecis γλυκόν dulce et ἄγον ducens) est hormon in pancreate, accurate in insulis Langerhanensibus factum, quod copiam glucosi in sanguine auget; ergo glucagon est hormon contrarium insulini.
Natura glucagoni[recensere | fontem recensere]
Genetica[recensere | fontem recensere]
Nomen geni glucagoni, quod apud homines in chromosomate 2 locatum est, GCG (OMIM: 138030) vocatur. Locatio cytogenetica eius est 2q24.2, cum sex exonis et quinque intronis[1]. Ex geno praeproglucagonum exprimitur. Hormonti glucagoni ipso undetriginta aminoacida sunt.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ White J. W., Saunders G. F. (1986). "Structure of the human glucagon gene". Nucleic Acids Res 14 (12): 4719-30
Nexus externus[recensere | fontem recensere]
Insula Langerhanensis, ubi in partibus rubre tinctis glucagon fit
|
Haec stipula ad medicinam spectat. Amplifica, si potes! |
