Fontanellatum
Vide etiam paginam discretivam: Fontana (discretiva)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 44°52′57″N 10°9′21″E
Numerus incolarum: 7 034
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 44°52′57″N 10°9′21″E
Numerus incolarum: 7 034
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Parmensis
Geographia
Superficies: 53.98 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Fons Vivus, Parma, Sorania, Fidentia, Fanum Sancti Secundi Parmensium, Sixa Tria Casalia, Nucetum
Territoria finitima: Fons Vivus, Parma, Sorania, Fidentia, Fanum Sancti Secundi Parmensium, Sixa Tria Casalia, Nucetum
Fontanellatum[1][2][3] (-i, n.) seu Fontana Lata[4] (alia nomina: Fontanalata[5], Funtana Lata[5]) (Italiane Fontanellato) est oppidum Italiae et municipium, in Provincia Parmensi regionis Aemiliae-Romaniae situm. Incolae Fontanellatenses appellantur.
Geographia[recensere | fontem recensere]
- Aemilia (terra)
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Fractiones[recensere | fontem recensere]
Albareto, Cannetolo, Casalbarbato, Ghiara, Ghiara Sabbioni, Grugno, Parola, Paroletta, Priorato, Rosso, Sanguinaro, Toccalmatto
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
Fidenza, Fontevivo, Noceto, Parma, San Secondo Parmense, Sissa Trecasali, Soragna.
Nexus interni
- Aemilia-Romania (regio),
- Aemilia (terra),
- Provincia Parmensis,
- Parma (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Fontanellatum spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Mare Magnum Exemplorum SS. Rosarii ... Domingo Riera, Apud M. Capó Typ., 1699
- ↑ Memorie degli scrittori e letterati parmigiani raccolte dal padre Ireneo Affò e continuate da Angelo Pezzana. Tomo sesto [-settimo ed ultimo: 6.2.2, 1827 - 554 pagine]
- ↑ Ioannis Heurnii ... Praxis medicinae nova ratio ... editio postrema, emendatior, operâ auctoris filij Otthonis Heurnii - Jan van Heurne, ex Officina Plantiniana Raphelengii, 1609 - 376 pagine
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ 5.0 5.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini