Flumen Circumpolare Antarcticum
Flumen Circumpolare Antarcticum est vehementissimum fluminum oceanicorum systema in Oceano Mundi, pelves Atlanticam, Indicam, Pacificam conectens.
Flumen Circumpolare Antarcticum, vel raro Fluitatio Venti Occidentalis,[1] est flumen oceanicum quod modo horologico ab occidentem ad orientem circum Antarcticam movetur, regnans circulationis proprietas Oceani Australis atque, circa 125 sverdrup ferens, maximum orbis terrarum flumen oceanicum.[2] Calidas aquas oceanicas procul ab Antarctica arcet, sinens ut ille continens suam lodicem glaciei conservet.
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑
Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
- ↑ "Surface Currents in the Southern Ocean," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Orsi, A. H., T. Whitworth, et W. D. Nowling. 1995. On the meridional extent and fronts of the Antarctic Circumpolar Current. Deep Sea Research, series I:42, 641-673.
- Talley, Lynne D., et al. 2011. Descriptive Physical Oceanography. Elsevier. ISBN 978-0-7506-4552-2.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Alta Circulatio in Oceano, apud oceanworld.tamu.edu
- "The Antarctic CP Current," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu
- Flumina Oceanica et Clima, apud earth.usc.edu
- Glossarium Oceanographiae Physicae et Disciplinarum Cognatarum: Antarctic Circumpolar Current, apud stommel.tamu.edu
- "Make Westing" (fabula Ioannis London), apud http://www.literaturecollection.com/
- Southern Ocean changing but still major CO2 sink, Environmental News Network, November 24, 2008
|
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |