Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes

E Vicipaedia

Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes (natus saeculo 5 aut 6, mortuus anno 552) vir publicus Romanus sub regno Ostrogothorum fuit.

Familia[recensere | fontem recensere]

Pater eius Rufius Magnus Faustus Avienus Iunior erat, consul anni 502. Cum Totila rex Ostrogothorum die 17 Decembris 546 Romam expugnaret, Rufius cum aliis senatoribus in Basilicam Sancti Petri fugit[1]. Senatores capti et a Tolia in Campaniam missi sunt et custodiabantur. Cum Narses anno 552 Romam expugnavisset, custodes morte Totilae regis irati omnes captivos necaverunt[2].

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • John R. Martindale: The Prosopography of the Later Roman Empire. Band IIIb, Cambridge 1992, S. 956.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Procopius, Bella VII 20,16-19
  2. opus citatum VIII 34,5-6


Antecessores:
Flavius Decius Iunior (sine collega)
Consul
530
cum
Flavio Lampadio
Successores:
Post consulatum Lampadii et Orestis Proximus consul: Imp. Caesar Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus Augustus III (solus, anno 533)